De markt voor biogasinstallaties in Oost-Afrika is heel anders dan in Nederland. De boeren die ervan profiteren hebben vaak niet meer dan twee of drie koeien. Dat vergt een heel ander type installatie. “Er komt een metselaar langs, die bouwt een ondergronds systeem en dat is het”, vertelt Sanne Castro. “Op zich is het systeem effectief, maar het is niet schaalbaar tot een werkelijk product. Terwijl de behoefte er wel is.”
Enthousiasme
Sanne en Mirik Castro richtten daarom in 2009 het bedrijf SimGas op en ontwikkelden een kleinschalige biogasinstallatie. Het systeem van kunststof zet koeienmest en huishoudelijk afval efficiënt om in biogas. De installatie moest niet alleen betaalbaar zijn, maar ook nog flexibel en verplaatsbaar. Om die reden zijn er verschillende prefab-modellen ontwikkeld, toegesneden naar de verschillende behoeften van de klant. Voor gebruikers op het platteland en in de stad. Voor kleine boeren en voor klanten met een grotere veestapel.
Na inschrijving bij de incubator Yes!Delft en een lening van de Rabobank werd het project steeds specifieker en grootschaliger. Ontwikkelingsorganisaties als de Nederlandse SNV en de Duitse GDZ waren enthousiast. De volgende stap was het vinden van een lokale productiepartner. “Het product dat wij voor ogen hadden bestond nog niet”, zegt Castro. “Wij wilden snel weten of ook een Afrikaanse partij bereid was daarin te investeren en of het product ook lokaal in een fabriek gemaakt kon worden.”
Cultuurverschillen
Castro kreeg al direct te maken met de Afrikaanse manier van zakendoen. “Via de Nederlandse ambassade in Tanzania kregen we een introductie bij een bedrijf waarmee we graag wilden samenwerken. We legden onze vragen neer bij een van de medewerkers en we vroegen om contact met de CEO. En dat bleek niet de bedoeling. We moesten eerst de general manager overtuigen van ons idee. Daarna konden we met de CEO praten. De medewerker durfde gewoonweg niet meteen de CEO te benaderen.”
[caption id="attachment_69903" align="alignright" width="255"] Sanne Castro: "Ervaringen delen met andere ondernemers."[/caption]
Eind 2011, na vele bezoeken aan Tanzania, ontstond een joint venture met een lokale investeerder, die net als SimGas zelf ruim een miljoen euro in het bedrijf stak. “Die gesprekken waren heel bijzonder”, zegt Sanne Castro. “Bij de eerste ontmoeting mochten we ons voorstel presenteren. Maar je moet goed voorbereid binnen komen. Je moet bijvoorbeeld weten wie de financieel directeur is want van hem kun je de lastigste vragen verwachten.”
In 2012 leverde SimGas de eerste systemen aan klanten in Tanzania en een jaar later volgde Kenia. De biogasinstallatie verandert het huishouden van de eigenaar en van zijn omgeving. Koken op biogas maakt een einde aan de traditionele houtvuurtjes in en om de woning. Er is verlichting van gaslampen. Hout kopen of uit het bos halen behoort tot het verleden. En door samenwerking met instellingen voor microkredieten kunnen mensen ook een veilige lening afsluiten.
Netwerk
Het programma, de ondersteuning en het netwerk van Climate-KIC noemt Castro van groot belang voor de ontwikkeling die SimGas heeft doorgemaakt. “We hebben veel kansen gekregen. We mochten onze plannen presenteren aan investeerders in de VS. En we hebben cursussen gehad van de beste docenten van Harvard. Zoiets kun je je personeel normaal gesproken niet bieden als klein bedrijf.”
Sanne Castro maakt inmiddels zelf deel uit van dat netwerk. “Ik vind het mooi om mijn ervaringen te delen met andere ondernemers. Ik druk ze altijd op het hart om een team te vinden dat jou als ondernemer zoveel mogelijk uit handen kan nemen. Dan kun je vervolgens zelf verder bouwen aan het bedrijf.”
Veel tijd
De eerste fabriek voor de biogasinstallatie is in februari van dit jaar in gebruik genomen. Al betekent dat niet dat alle opstartproblemen tot het verleden behoren. De faciliteit kampt met kinderziekten. Er gaan regelmatig onderdelen stuk. “Het productieproces is nog geen automatisme”, zegt Sanne Castro. “Daar maak ik me nog wel eens zorgen over.”
Alles bij elkaar genomen kostte het traject veel meer tijd en geld dan hij verwachte. “Het kostte twee keer zoveel tijd en drie keer zoveel geld”, vat hij het bondig samen. “Bij ons waren alle stappen in het proces ingewikkeld. We wilden de kosten voor de biogasinstallatie zo laag mogelijk houden. Het product zelf was onbekend in de markt. En niet in de laatste plaats het zakendoen in Afrika. Dat is echt anders dan in Nederland.”
Dit artikel is het vijfde in een serie van portretten van start-ups die deelnemen aan de Climate-KIC Accelerator. Dit is het belangrijkste Europese programma voor start-ups uit de cleantech-sector met een internationale ambitie. Ambitieuze starters kunnen zich tot 3 november 2014 aanmelden voor de ronde van januari 2015.
Alle foto's: SimGas, met toestemming gebruikt
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
