“WAT!? Ga je dit echt eten? Nou, veel succes”, klinkt het van vriendin/huisgenoot als ik ’s ochtends de pakjes vegan sojakwark en sojayoghurt uit de koelkast trek. De termen ‘modderige smaak’ en ‘klonterig’ passeren al snel de revue. Weinig bemoedigende woorden als je van plan bent iets nieuws te proeven. Maar wel op basis van een smaaktest van drie jaar geleden, geeft ze daarna toe. Hebben de smaken van vegan zuivel zich in de tussentijd ontwikkeld?
Proefpersoon: Teun Schröder
Dieetstatus: 95 procent vegetarisch. Zuivel is dagelijkse kost.
Guilty pleasures: Simpel, vlees. Maar dan goed bereid en heel af en toe. En gehaald bij de lokale slager.
Ontbijtritueel 2.0
Voordat we naar de smaakresultaten gaan even dit: ik ben kieskeurig als het om ontbijt gaat. In feite eet ik al jaren min of meer hetzelfde ontbijt. Dat is niet omdat ik moeite heb om van gewoontes af te wijken. Ik ben er juist van overtuigd dat ik na jaren variëren, ben uitgekomen op hét perfecte ontbijt. Dus waarom daar van afwijken? Zo meng ik twee soorten muesli (balans tussen crunch en vezels), twee soorten fruit (laatste tijd halve appel, halve banaan) én, niet onbelangrijk voor deze test, twee soorten zuivel: kwark en yoghurt. Want kwark alleen vind ik te dik en yoghurt te dun. Lach maar, je weet dat ik gelijk heb.
Sojayoghurt van de AH
Voor deze test ben ik dus van plan de vegan yoghurt en kwark door elkaar te mengen. Daarom koos ik voor beiden de sojavariant, ik ben immers geen barbaar. Misschien niet helemaal fair naar Albert Heijn en Alpro, maar in mijn ogen gaat het om het gerecht, niet om de ingrediënten.
Toch kan ik het niet laten om de producten ook individueel te proeven. Eerst de vegan sojayoghurt van de AH. De kleur is ietwat grijzig, overeenkomstig met sojamelk. Van de klonterige structuur is weinig sprake. Wel is het iets dunner dan zuivelyoghurt. De smaak kenmerkt zich zonder twijfel door het zurige wat yoghurt ook heeft. De smaak van modder ontbreekt daarentegen. Eigenlijk best lekker. Het verschil met zuivelyoghurt is veel kleiner dan ik had verwacht.
Sojakwark van Alpro
Dan is het tijd voor een hap sojakwark van Alpro. De structuur: vaster dan kwark, eerder vergelijkbaar met Griekse yoghurt. De kleur: spierwit. Witter dan zuivelkwark bijna. Van de smaak leef ik helemaal op. “Dit is hartstikke lekker”, zeg ik hardop. Argwanend kijk ik op de verpakking: zit hier meer suiker in ofzo? Nope, 2,5 gram per 100 gram in de sojakwark van Alpro tegen 4 gram in de magere zuivelkwark van de AH. Wel heeft Alpro meer vet (3,3 gram tegenover 0 gram). Dat verklaart de romige smaak en de vergelijking met Griekse yoghurt.
Conclusie
Uiteindelijk klodder ik m’n nieuwe vondsten in een kom met mijn vertrouwde samenstellingen van fruit en muesli. Tevreden smikkelend en enigszins pedant kijk ik m’n vriendin aan. “We kunnen heus wel wat vaker plantaardige zuivel kopen”, zeg ik. “Oké”, zegt ze. “We wachten de bonus af.”
De score voor zuivel vervangen door de sojavariant: een 9.
Lees ook het oordeel van redacteur Rianne over de vegan frikandel van Le Frique.
Lees ook het oordeel van hoofdredacteur Debby Nobel over de vegan oesterzwam-carpaccio van Fortuna en GRO
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief: iedere dag rond 07.00 uur het laatste nieuws
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan! Schrijf je hier in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
