Eneco vliegt, met een topman die meters maakte in hogere internationale managementfuncties bij Shell. Compleet met de pompeuze titulatuur die daar bij hoort. Hij was 'Vice President Gas Ventures' voor Azië en bekleedde bestuursfuncties in Brunei, Oman en Maleisië. As Tempelman wil leveranciers, klanten en zijn eigen bedrijf van het gas af hebben. Samen met zijn klanten wil hij in 2035 klimaatneutraal zijn en in 2030 wil hij aan alle zakelijke klanten groene stroom leveren, zo staat in het 'One Planet Plan' van Eneco.
Tempelman kent de oude en de nieuwe wereld en lijkt die op voorbeeldige wijze te combineren. In interviews zegt hij de argwaan over zijn vurig bepleitte duurzame visie vanwege zijn achtergrond te begrijpen, maar voegt daar altijd aan toe dat 'energiebesparing commercieel heel interessant kan zijn.' Sterk is ook dat hij in alle uitingen naar buiten onomwonden toegeeft dat de route die hij bewandelt geen rechte weg zonder hobbels is: 'Er zijn onzekerheden en wellicht moeten we de daadwerkelijke uitvoering af en toe bijstellen, maar de ambitie blijft ongewijzigd.'
Toekomstbestendig leiderschap
Van de politiek leerden we dat deze manier van opereren echt toekomstbestendig is. In de jaren zeventig werkte de visie zonder pragmatisme van Joop den Uyl uiteindelijk verstikkend, terwijl Mark Rutte zonder visie, maar met veel behendig pragmatisme, ook op zijn laatste benen loopt. Tempelman getuigt van visie door steeds weer het grote verhaal te vertellen en daar ook heldere waarden aan te verbinden. Dat mis je vaak bij bedrijven die alleen sturen op abstracte waarden als diversiteit, duurzaamheid, solidariteit en transparantie. En de cijfers spreken ook boekdelen, direct gevolgd door een praktische toepassing. Duurzame ombouw of uitfasering van alle grote gascentrales betekent verduurzamen of sluiten van gascentrale Merwede in Utrecht in 2030. En ombouwen of sluiten van de centrales Enecogen (Maasvlakte) en Lage Weide (Utrecht) voor 2035.
Het is te hopen dat Tempelman voldoende tegenmacht om zich heen heeft verzameld om zich te bevrijden van de vaagtaal van het New Public Management die de afgelopen decennia hard toesloeg. Alleen spreken in termen van 'targets, prestatie-indicatoren en effciency' ondermijnt de elementaire burgerzin, het besef van je maatschappelijke plaats en bijdrage aan het geheel. Te weinig van dit besef klonk nog door in de holle vaagtaal van de voorzitter van de Raad van Commissarissen bij de aanstelling van Tempelman: ''Hij heeft zijn sporen verdiend als een ondernemende leider met visie die zich richt op de uitvoering van de strategie en het verbeteren van het bedrijfsresultaat.' Zulke teksten lees je nou nooit over iemand terug in een necrologie, daar staat altijd in wat er echt toe doet.
Verlost hij Ben van Beurden uit zijn lijden?
Toen Eneco in 2019 in Japanse handen kwam, van windmolen- en batterijfabrikant Mitsubishi en energiebedrijf Chubu, visten andere gegadigden achter het net, waaronder Shell. Misschien kan As Tempelman na de klus bij Eneco terugkeren op het oude nest om Ben van Beurden uit zijn lijden te verlossen. Tempelman verbindt visie en pragmatisme op dezelfde wijze als oud-hoofdeconoom van het Internationaal Energieagentschap Laszlo Varro, die als vooruitgeschoven post al eerder naar Shell overstapte. De energietransitie kan onverwacht nog meer vaart krijgen dan we ooit konden vermoeden. Met nog meer coalities die voorheen ondenkbaar leken.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
