Gekker moet het niet worden dacht ik, toen ik in Het Parool een interview las met de Leidse hoogleraar klinische virologie Louis Kroes. Hij pleitte voor een minder restrictief beleid in de coronacrisis: meer lef en meer risico is gewenst. Open het terras en de sportschool. Alsof Willem Engel een pleidooi houdt de avondklok tot de herfst te verlengen om het virus te verslaan.
Enige voorspelbaarheid is in complexe en onzekere tijden gewenst. Daarom kun je beter te rade gaan bij Mario Draghi. In de zomer van 2012 hield hij in Londen een scherpe speech waarin hij uitsprak dat de ECB alles zou doen wat nodig is om het financiële systeem overeind te houden. Om daarmee uiteindelijk ook de euro te redden.
Samenwerking geeft prestige en gezag
Door het op grote schaal opkopen van schulden hield hij de monetaire unie bijeen en redde hij zijn eigen Italië. De onverzettelijke inzet op het belang van samenwerking gaf hem prestige en gezag. Zijn motto Whatever it takes (WIT) is sindsdien de mantra van Europese leiders. Angela Merkel zei 'alles te zullen doen wat nodig is' om de Europese economie door de crisis te loodsen. Emmanuel Macron bleef daar niet bij achter en beloofde arbeiders en bedrijven 'kostte wat kost' te steunen.
Beiden geloven in de combinatie groen en geld verdienen, maar hebben lering getrokken uit het recente verleden. Geen zalvende woorden meer die het op het World Economic Forum in Davos goed doen, maar waar mogelijk iedereen bij je plannen betrekken. Frankrijk en Duitsland hebben een kabinet met een minister voor ecologische transitie. Ministers die snappen dat die transitie geen elitair feestje moet worden. Met volle inzet samenwerken, anders slaan mooie woorden als een boemering terug en wordt een woedend Europa straks geleid door AfD en gele hesjes.
Eenheid is geen optie maar een plicht
Maar waar Merkel's macht tanende is en Macron een fletse indruk biedt, maakt premier Mario Draghi zich in Italië op om 'larger than life te worden.' Hij presenteerde een ambitieus plan voor 'een nieuwe wederopbouw' van het land na corona. Het Europese geld wil hij gebruiken om een duurzame economie op te bouwen, met aandacht voor hernieuwbare energie en technologische innovatie. Gevolgd door een nieuwe mantra: 'eenheid is nu geen optie, het is een plicht.'
Drahgi zet ook vol in op het bedrijfsleven, in Nederland uitmuntend belichaamd door de topman van Campina Hein Schumacher. In een sterk interview met NRC Handelsblad verzucht hij wat er mis ging met zijn voormalige werkgever Heinz, de Amerikaanse ketchup-gigant: 'Als dat bedrijf zich toen had ingespannen voor duurzaamheid...My god, dan hadden we wat kunnen beleven.' En bij Campina, waar hij moet 'laveren tussen de grillen van de mondiale zuivelmarkt en de belangen van de boeren', zet hij vol in (WIT) op samenwerking door het coöperatiemodel te prijzen: 'Je neemt samen een risico, en dat past heel erg bij deze tijd.'
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
