Veel begrijpelijk gemopper na de beelden van een opeengepakte mensenmassa die uitzinnig het 35ste kampioenschap van Ajax vierde. Ik had ook mijn aarzeling, maar die werd weggenomen door een sublieme reconstructie twee dagen later in Het Parool. Natuurlijk vraag je je thuis op de bank verongelijkt af waarom zij zich niet aan de regels hoeven te houden en jij wel. Zeker als je in een sector werkzaam bent die al tijden wordt geacht op slot te blijven.
De leidinggevenden in dit land hebben afgelopen maanden gemerkt hoe lastig het is de samenleving in het gareel te houden. Dat uitgerekend de ministers Grapperhaus en De Jonge, zacht gezegd niet de uitblinkers in tijden van corona, al vrij snel een moreel oordeel velden, maakte daarom weer een onhandige en ongemakkelijke indruk. 'Het had niet mogen gebeuren', verweet Grapperhaus spelers en staf van Ajax die de schaal toonden. En De Jonge vond dat Ajax 'meer maatschappelijke verantwoordelijkheid' had moeten nemen. Hij schoot meteen daarna ook in deze uitzonderlijke situatie in zijn mantra: 'Ik denk dat het goed is om ons te realiseren dat we ons nog een hele tijd aan de regels hebben te houden. We moeten echt nog even gedisciplineerd zijn.' Dat van het handen wassen hield hij nog net voor zich.
Openbare orde versus coronaregels
Uit de reconstructie blijkt dat het makkelijke verheven woorden zijn van de bewindslieden. Gelukkig hadden de leidinggevenden in Amsterdam meer oog voor de realiteit. De driehoek - burgemeester, politiechef, hoofdofficier van justitie - moest een Salomonsoordeel vellen. En al snel werd duidelijk dat ingrijpen geen optie was, 'het was dit of oorlog.' Het Parool schrijft: 'Het handhaven van de openbare orde kreeg prioriteit, niet dat van de coronaregels.'
In de stad waren geen massabijeenkomsten, geen opstootjes en geen vechtpartijen. Bij de krant bekende 'insiders en bronnen' geven toe dat het 'een lelijk plaatje gaf, waar we niet trots op zijn, maar het was de minst slechte optie.' Anders was de lont in het kruitvat gestoken, als je de oorlog was aangegaan 'tegen de doorgesnoven en dronken meute.'
Duurzaamheid moet je gewoon doen
Meer realisme boven verheven, moralistische taal, las ik in een mooi interview met Heineken-topman Dolf van den Brink in NRC Handelsblad. Op de vraag of hij zich als duurzaamheidsgoeroe gaat ontpoppen, antwoordt hij: 'Nee zeg, gewoon no-nonsense. Ik hoef geen Messias te zijn die daarvoor op de bühne staat, zoals de generatie voor ons dat nog wel moest: de Paul Polmans. Zij hebben het pad gebaand, wij moeten het nu gewoon doen.'
En: 'Ik kan wel de koning worden in duurzaamheid, maar als we niet groeien en geen winst maken zit ik niet zo lang op deze stoel. Het moet dus en-en worden: we moeten én een groeibedrijf zijn met goede winst én forse stappen zetten op duurzaamheid.' Goed om te horen dat het ook bij deze Amsterdamse multinational samen kan gaan. En gek genoeg klinkt deze reële taal opwindender dan een Messiaans vergezicht, omdat de impact door de haalbaarheid veelbelovender kan zijn.
Iedere nieuws, achtergronden en columns van Change Inc. lezen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
