De nuance kan niet genoeg geprezen worden, beschaafd debat blijft een verademing en juridische druk is soms nodig in het klimaatverhaal. Maar wie de boel wil opschudden moet soms naar onorthodoxe middelen grijpen. Het liefst naar middelen die niet uit de zorgvuldig bedachte koker van een strateeg of marketeer komen, maar aan de intuïtie ontsproten zijn. En verwoord door een flamboyante leider of voorloper die daartoe met het juiste charisma gezegend is.
Flamboyante types die, liefst met enige humor, voor deining kunnen zorgen, zijn in het klimaat- en milieudebat dun gezaaid. Ze zijn er wel. Daarover zo meteen meer. In andere werelden vind je ze vaker en ze kunnen tot voorbeeld dienen. De onlangs overleden zaakwaarnemer van topvoetballer Mino Raiola is er zo eentje. Zijn levensmotto ontleende hij aan Robert F. Kennedy: ‘Some men see things as they are, and ask why. I dream of things that never were, and ask, why not?’
Tien jaar geleden interviewde ik Raiola voor BNR, in een van zijn spaarzame live interviews. Omdat hij voor niemand bang was, ook niet voor grote namen voor wie hij veel respect koesterde, had hij Johan Cruijff in een opwelling ‘een demente eikel’ genoemd. Cruijff was voor hem een icoon, maar ook die kunnen zich soms vergissen, vond hij. Raiola nam het woord ‘dement’ terug, een ernstige ziekte waar je niet mee moet spotten, maar zijn kritiek bleef kaarsrecht overeind. Waarom houdt Cruijff de voetbalwereld gesloten? Hoezo kunnen alleen ex-voetballers een club leiden? Raiola: ‘Kijk naar AC Milan dat de laatste 25 jaar 27 titels heeft gewonnen. Juventus is ook nooit door grote voetballers geleid (…) Het is onzinnig om te veronderstellen dat er geen betere kandidaat voor Ajax is dan Edwin van der Sar.’ Dat zei hij toen al!
De eigenzinnige Raiola pleitte altijd voor ‘zelf nadenken en nooit iemand zomaar napraten.’ Hij hield van kunst en las boeken, ongeacht de mores die in zijn wereld golden. Intussen beukte hij met humor en stevige taal onvermoeibaar op de poorten van de ‘zwaar corrupte FIFA.’ Zijn inzet, zei hij tegen voetbalweekblad VI: ‘Ik wil gewoon helpen een betere voetbalwereld te creëren en dwing iedereen kritisch na te denken.’
Dit soort types zou de wereld van de energietransitie ook goed kunnen gebruiken. En, hoewel volstrekt anders dan Raiola, gelukkig loopt er al zo iemand rond, maar je moet goed zoeken. De rock ‘n’ roll directeur van Lowlands Eric van Eerdenburg combineert lef met kunde. Tijdens corona wist hij dat alleen duidelijke taal hielp voor de festivals: ‘Testen voor Toegang werkte niet, we gingen dansen met Janssen en er stonden fraudeurs aan de deur. Het was een clusterfuck.’
Vorige week mocht ik op het Lowlands-terrein een discussie over de energietransitie leiden, met sprekers als Marjan Minnesma en Tim Verbruggen. Aanleiding: Lowlands verduurzaamt het terrein al jaren en maakte afgelopen week een enorme slag met de opening van de grootste solar carport ter wereld. Van Eerdenburg genoot, toonde respect voor alle partijen die alleen in gezamenlijkheid stappen kunnen zetten en blijft onvermoeibaar op een flamboyante wijze strijdvaardig, waarbij er altijd gelachen mag worden, hoe zwaar het verhaal ook wordt. Graag meer van dit soort ambassadeurs.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
