Hoe kijk je terug op de periode waarin je CEO was van MyWheels?
“Het was een waanzinnige reis en ik ben er heel trots op. In een periode van zeven jaar heb ik MyWheels laten uitgroeien van kleine speler tot marktleider. Dat was fantastisch. Het is een tijd waarin ik heb ontdekt hoe gaaf het is om bij een impactbedrijf te werken. Bij een bedrijf dat als missie heeft om de wereld beter te maken. In het begin was MyWheels vooral heel idealistisch. Er stonden nog niet veel auto’s in steden, maar met name in dorpen. Het was een bedrijf in nood met een wagenpark dat was verouderd. Er moest veel gebeuren. Maar er stond wel een heel mooie basis met een community van betrokken, positieve mensen. En uiteindelijk stond er een commercieel sterk bedrijf waar het idealisme niet is losgelaten.”
Wat dreef jou gedurende die zeven jaar?
“Ik wilde autodelen groot maken. Ik zag namelijk heel veel in dat concept en het doel van MyWheels. Maar het werd me steeds duidelijker dat je op moet schalen als je autodelen wil laten slagen. Anders blijft de impact maar heel klein. Je hebt schaal nodig, en kunt daarbij niet inleveren op de kwaliteit. Mensen kiezen namelijk niet alleen vanwege duurzaamheid voor een deelauto, maar ook omdat ze het gewoon een goed product vinden.
Daarnaast ben ik me steeds meer gaan realiseren dat ik niet langer bij een bedrijf wilde werken waarbij het doel alleen maar is om winst te maken. Dat ik duurzaam ingesteld ben, is bij MyWheels ontstaan. Toen ik daar kwam werken, was ik zo groen nog niet. Maar ik werd me steeds bewuster van bepaalde zaken en vind het nu ondenkbaar dat ik bij een bedrijf zou werken dat alleen maar streeft naar meer consumptie of eraan bijdraagt dat belangrijke zaken zoals de leefomgeving en de natuur worden afgebroken.”
Je noemt dat opschalen essentieel is als je je invloed wil vergroten. Zie je autodelen ooit de norm worden in onze samenleving?
“In dorpen niet, maar in steden denk ik van wel. Het bezit van een eigen auto zal daar steeds minder normaal worden. Er trekken steeds meer mensen naar steden toe en de auto wordt langzaam de stad uit gewerkt.”
Vooral sturing vanuit gemeentes dus? Zal die beweging niet uit inwoners zelf komen?
“Beide, denk ik. De overheid kan niet zomaar zeggen: jij mag geen auto meer rijden. Maar ze knijpen het wel af, door middel van duurdere of minder parkeerplaatsen bijvoorbeeld. De barrières worden steeds groter. En dan wordt autobezit steeds onzinniger. Je gaat toch geen vijfhonderd euro per maand betalen zonder ook maar een kilometer in je auto te hebben gereden?!”
Hoe ervoer je de overheid in je tijd bij MyWheels? Als een helpende hand?
“Steden, met name grote steden als Amsterdam en Utrecht, zijn erg meewerkend geweest. Die hebben altijd gezegd: prima, zet maar wat auto’s neer. Maar vanuit de landelijke overheid hebben we te weinig hulp gekregen. Het klinkt heel onaardig, maar ik heb niet echt het idee dat de overheid weet waarmee ze bezig is op dit gebied.”
Tegen welke zaken liep je nog meer aan als CEO?
“Ik vind dat je nooit vanuit een negatieve kant een boodschap moet brengen. Soms is dat wel lastig, bijvoorbeeld als mensen niet mee willen gaan in veranderingen en blijven achterlopen. Daar moet je eigenlijk geen aandacht aan schenken, maar dat is moeilijk. Een deel van de allereerste gebruikers van MyWheels herkende zich op sommige punten bijvoorbeeld niet meer zo in het bedrijf. Toen we nog klein waren, waren we beter benaderbaar. De klantenservice ging destijds twintig minuten met één iemand in gesprek. Dat was heel fijn en persoonlijk, maar als je groter wordt, kan dat op een gegeven moment niet meer. Dan is het belangrijk om te benadrukken wat er wél is, en niet wat er niet meer is. Ik hou van die benadering.”
Maar is altijd maar het positieve benadrukken ook geen valkuil? Ben je niet bang dat mensen vinden dat je hun problemen niet serieus neemt?
“Dat zul je altijd hebben. De diehard-autobezitter ga ik bijvoorbeeld nooit de auto uit krijgen. Daar moet de focus ook niet naar gaan. Die moeten lekker veel geld blijven betalen voor hun eigen auto, haha. In een klimaattransitie als deze, kun je eigenlijk maar één kant op gaan. Ik voel daarbij wel ongeduld, maar grote veranderingen gaan er komen. Als bedrijf kun je dan maar beter aan de goede kant staan.”
Heb je een speciale methode om mensen mee te krijgen in je duurzaamheidsmissie?
“Ik vind het leuk om enthousiasme bij mensen te herkennen en dat verder aan te wakkeren. Toen ik begon bij MyWheels had ik vrienden die van die patserige auto’s hadden. Uiteindelijk zijn die ook autodeler geworden. Niet omdat ik ze de hele tijd probeerde over te halen, maar omdat ze zelf begonnen te zien: dat kan óók gewoon.”
Is er iets waar je achteraf spijt van hebt?
“Nee. Daar ben ik niet het type voor. Dingen kunnen goed gaan of juist iets minder goed uitpakken, maar je leert er altijd van. Spijt is een onzinnige emotie, vind ik. Natuurlijk hebben we wel geluk gehad op de momenten waarop we gedurfd of creatief waren en het alsnog goed ging. Maar ik heb altijd op m’n gevoel gevaren. Als m’n gevoel zei dat iets niet pluis was, deed ik het nooit. Of het nu om collega’s, klanten of investeerders ging. Je kunt beter iets niet doen dan met een slecht gevoel.”
Nu ben je impactinvesteerder. Is er iets uit je tijd als CEO van MyWheels wat je nu goed kunt gebruiken?
“Ja, de kennis en ervaring van het opschalen van een bedrijf. De manieren waarop je dat goed doet, zijn niet specifiek voor de mobiliteitssector, dus daar kan ik andere bedrijven ook mee helpen. Uiteindelijk komt alles neer op een goede timing. Wanneer doe je wat, en wat heb je in welk moment nodig? Ondernemen is kansen zien en benutten, maar er zijn ook lastige zaken zoals het vinden van goede aandeelhouders en conflicten met oprichters. Je moet dan goed kunnen aanvoelen wanneer je welke stap moet zetten. Dat kan ik aan andere bedrijven laten zien.”
Met welke partijen zou je nog eens willen samenwerken?
“Véél partijen. Eigenlijk alle partijen in de climate tech die willen opschalen. We willen bedrijven niet overnemen, maar willen ze ondersteunen waar we dat kunnen. Je bent als ondernemer namelijk met heel veel dingen tegelijk bezig. Bij sommige van die zaken wil je graag advies. Je ziet bij private equity regelmatig dat de ziel uit ondernemingen wordt gehaald. Wij willen juist dat die ziel in het bedrijf blijft. En die ziel is vaak de ondernemer of het gedachtegoed.”
Welk doel hebben jullie als Iconic Ventures gesteld?
“We hebben onszelf een jaar gegeven om een fonds van 25 miljoen euro op te richten.”
Haalbaar, denk je?
Lachend: “Natuurlijk is het haalbaar! Als het niet haalbaar is, moet je het niet gaan doen. Ik spreek je over een jaar!”
Andere Changemakers:
- Changemaker Hans De Neve (Carbyon) wil 'de tijd terugdraaien' door CO2 uit de atmosfeer te vangen
- Changemaker Marjet Rutten wil de bouw sneller verduurzamen: 'Wie vandaag al iets goeds wil doen, hoeft echt niet te wachten op de overheid'
- Changemaker Thibaud van der Steen gaat voedselverspilling tegen: ‘Probleem is serieus, maar ik wil het op een leuke manier oplossen’
De Changemaker-serie wordt mede mogelijk gemaakt door Vattenfall en Vlerick Business School.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
