Visie
“Het glas is halfvol, en is zich mooi aan het vullen, maar we zijn er nog niet, we moeten nog versnellen. Als ik door mijn oogharen kijk naar bouwprojecten en processen, dan is het nog lang niet overal duurzaam of toekomstbestendig. Gelukkig staat het wel steeds hoger op de agenda en worden steeds meer bedrijven daarop uitgedaagd. De integraliteit van alle zaken die nodig zijn om toekomstbestendig te zijn, begint organisch te groeien. Op energietransitie zien we wat voor manieren er zijn, met wettelijke regels, wie de regie heeft en de daarbij behorende kostenplaatjes. En je ziet het nu veranderen in de hoek van klimaatadaptatie en circulariteit, dus het is logisch om het samen te doen en niet per silo. Daarnaast vind ik balans een belangrijk element. Dat zie je bij elke opgave, zoals bij het bouwen van betaalbare woningen. Die opgave kun je voor je eigen bedrijf of sector oplossen, maar je kunt het ook breder trekken, er zijn nog veel meer opgaves en die werken op elkaar in. Het is niet of-of, maar hoe kun je alles combineren? En natuurlijk vind je daarbij weerstand bij de andere partijen, want iedereen heeft een eigenbelang. Maar het is dan altijd belangrijk te kijken naar: waar zitten de zorgen, de angsten, waar komt de weerstand vandaan? In de bouwwereld gaat dat vaak over: duurt duurzamer niet langer en wordt het niet duurder? Het leuke is dan om te kijken naar wat daarachter zit. Vanuit welk belang worden deze zaken gezegd? Ik probeer dat open te breken, zonder daarover te oordelen, maar door alleen te kijken hoe we daar een oplossing voor kunnen vinden. Ook dat is balans.”
Leiderschap
“Waar ik leiderschap in zie, zijn de ongestructureerde opgaves. Het is letterlijk: wie is ‘m? Als je die vraag niet kunt beantwoorden, noem ik dat een ongestructureerde opgave. Als voorbeeld: circulaire bouw, is dat een kerntaak van de gemeente? Of van de bouwwereld? Of van vastgoedbeleggers? Geen van die partijen heeft in zijn omschrijving staan: ik moet dit doen. En bovendien, de gebouwde omgeving is van ons allemaal. Het is een maatschappelijke opgave waar we samen aan moeten werken. Als je bijvoorbeeld naar het materiaal kijkt, wie is dan verantwoordelijk waarvoor? Degene wie de bakstenen legt, of wie ze maakt? In de energiesector begint het te structureren. Maar dan vind ik het persoonlijk saai worden. Juist dat ongestructureerde vind ik leuk. Ik wil het liefst alle partijen die het inzien bij elkaar brengen, om te zorgen dat het ons gaat lukken. Ik ben daar ooit mee begonnen, zonder een idee te hebben van wat voor type leider ik ben. En door de jaren heen, heb ik stappen gemaakt in mijn ontwikkeling. Hoe ik het aanpakte, bleek wel lekker te werken. Dus op een gegeven moment bedacht ik me, wat is dat nou wat kennelijk werkt? Als je dat tegen het licht blijft houden, kun je groeien. Voor mij is het belangrijkste om het samen te doen, om met alle belanghebbenden om de tafel te zitten en te onderzoeken wat er nodig is om dit voor elkaar te krijgen.”
Impact
“We zijn in 2018 begonnen met een convenant in Noord-Holland, voor een brede publieke en private samenwerking. Het is bedoeld om klimaat adaptief bouwen normaal te maken en daar doen nu 55 partijen aan mee. Het is een heel levendige club en het begint nu uit te waaieren. In de regio Utrecht en Amsterdam hebben ze nu ook gezegd dat ze dit willen opzetten met ons. Dus dan heb je de drie regio’s te pakken met de grootste uitdaging, namelijk 60 procent van de nieuwbouw opgave. En wij hebben gezorgd voor het level playing field door te laten zien: dit is het, dit kunnen we doen. Als het goed gaat, hebben we straks 5 provincies en 11 waterschappen die hetzelfde doelen nastreven, op dit onderwerp. Er komen steeds vaker vragen of er landelijke afspraken en richtlijnen kunnen komen, of we daar wat slims voor bedenken, zodat iedereen in de keten hieraan kan bijdragen. We willen dat er afspraken worden vastgelegd in beleid, zodat je als grondeigenaar of ontwikkelaar weet, dit is waar ze op gaan sturen en ik moet zorgen dat ik de kennis in huis heb. Door iedereen te betrekken, gaat het ineens lopen. Het is mooi om met een relatief klein bedrijf als de onze, zo’n impact te hebben. Wat we zeggen, iedereen in de keten moet hieraan bijdragen. Want iedereen die niet aan boord springt, doet zo niet meer mee. Fossiele bedrijven zijn ten dode opgeschreven. Zoals ik al zei, het glas is halfvol, maar de andere helft moet er nog wel bij.”
