Onder de wet moeten energiemaatschappijen elk jaar 1,5 procent minder energie verkopen, hoewel dat doel niet bindend is. Daarnaast gaan overheden elk jaar 3 procent van hun gebouwen verduurzamen. Een ander interessant onderdeel van het wetsontwerp is dat grote bedrijven zich elke vier jaar moeten laten doorlichten over hun duurzame beleid.
“Het is goed nieuws voor de arbeidsmarkt’’, zegt Claude Turmes. De Luxemburgse Europarlementariër biedt met deze uitspraak tegengewicht aan beweringen dat dit soort maatregelen beter na de crisis kunnen worden ingevoerd.
Nationale overheden hebben voorlopig nog anderhalf jaar om de Europese wetgeving te implementeren. Zij zouden kunnen besluiten om een verplichting tot energiebesparing op te leggen bij energiebedrijven zoals Nuon of netwerkbedrijven als Alliander. Lidstaten hebben echter ook de vrijheid om dat anders te doen via vrijwillige afspraken of convenanten.
20-20-20-doelstellingen
Het nieuwe wetsontwerp ligt in lijn met de 20-20-20-doelstellingen die voor 2020 behaald moeten worden. De eerste twintig staat voor het terugbrengen van de CO2-uitstoot met 20 procent. De tweede twintig staat voor het aantal procenten energie die we duurzaam moeten opwekken en het laatste percentage staat voor de verbetering in energie-efficiëntie. De nieuwe wet heeft voornamelijk invloed op de laatste twee doelstellingen.
Falende emissiebeperkingen
Opmerkelijk is dat de eerste doelstelling voor CO2-reductie niet aangescherpt wordt, terwijl de Europese CO2-markt slecht functioneert. De handel in emissierechten (het ETS-systeem) is geïntroduceerd om bedrijven minder te laten uitstoten, maar op dit moment is de prijs van de rechten zo laag dat er geen stimulans voor bedrijven is om hun uitstoot te verminderen.
Bron: Bloomberg
Foto: Inyucho
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in