Het is steeds drukker op de Noordzee. Windparken, boorplatforms en schepen op zee moeten elkaar zien te omzeilen. En dat gaat niet altijd goed. Tijdens de storm eind januari raakte het Duitse vrachtschip Julietta D op drift.
Het 190 meter lange vrachtschip lag voor anker bij IJmuiden toen het losraakte in de storm. Het schip ramde daarbij op de fundering van een transformatorplatform van netbeheerder Tennet. Ook kwam het gevaardlijk dicht langs een productieplatform voor gas.
Vertraging van anderhalf tot twee jaar
In het ergste geval moet zo'n transformatorplatform, dat volgens Tennet de basis vormt van een "stopcontact op zee", worden vervangen. Dat kost volgens Gerard van Bussel, emeritus-hoogleraar windenergie aan de TU Delft, anderhalf tot twee jaar. "Die vertraging kan ertoe leiden dat de helft van de duurzame-energiedoelstelling niet wordt gehaald", zegt hij tegen de NOS.
Tot 2030 worden minstens 2.500 windturbines op zee geplaatst. En daardoor neemt de kans van botsingen toe. Volgens het Maritiem Research Instituut Nederland (MARIN) kan dan 1,5 tot 2,5 keer per jaar een schip tegen een windturbine aanvaren.
Vangrails op zee
Om de kans op botsingen kleiner te maken, ontwikkelden experts van MARIN drie concepten om schepen uit de buurt te houden van windturbines. Een soort vangrail voor autosnelwegen, maar dan op zee. Het eerste idee is een boeienlijn boven water die met sleepankers zijn verankerd. Een ander concept is een net tussen vaste palen en het laatste concept is een verankerde haaklijn onder water om het anker van het driftend schip op te vangen.
Volgens William Otto, senior projectmanager bij MARIN is het belangrijk dat de concepten niet te ingewikkeld zijn. Tegen de Ingenieur zegt hij: "Maar simpelweg een dikke stalen kabel spannen rond een windpark is ook geen oplossing. Hoe bevestig je immers zo'n kabel? Hoe maak je het geheel zo sterk dat een schip er niet door- of overheen vaart? In een losgeslagen schip zit veel energie. Die krachten vangt een kabel niet zomaar op."
Bovendien met een windpark op zee wel bereikbaar blijven voor onderhoudsschepen, dus moet de 'vangrail' ergens open kunnen.
De drie oplossingen zijn op een schaal van 1 op 40 nagebouwd in een bassin van MARIN, waar ze de situatie met vrachtschip Julietta D nabootsen. Wat bleek? Alle drie de oplossingen waren in staat geweest om het schip op te vangen.
Breder pakket aan maatregelen
Uiteindelijk zal een maritieme vangrail deel uitmaken van een groter pakket aan maatregelen om botsingen te voorkomen. Daarbij horen ook extra maatregelen voor bemanningsleden, het verbeteren van ankerplaatsen en een verhoogde paraatheid van maritieme hulpdiensten.
Schrijf je in voor onze Newsbreak: iedere dag rond 12 uur het laatste nieuws
Wil jij iedere middag rond 12 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan! Schrijf je hier in voor onze Newsbreak.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
