Ooit was de keuze duidelijk: een snelle, grote bak met smoel. Ja, ik heb gereden in een BMW 5 serie. Maar dat tijdperk heb ik lang achter me gelaten. Volledig elektrisch is nu mijn eis. Maar de ene elektrische auto is de andere niet, dus wat weeg je mee bij zo’n besluit?
Elon Musk versus China
De eerste gedachte ging uit naar een nieuwe Tesla. Elon Musk, zijn Tesla en ik hebben toch een band gekregen in de afgelopen zeven jaar. Maar dat ligt nu wat lastiger. Elon is in de loop der jaren nogal ver afgedwaald van de idealen die mij aanspreken. Op zijn eigen mediaplatform steunt hij inmiddels, zonder gêne, de Trump-campagne. Trump: de man die denkt dat windmolens kanker veroorzaken en elektrische auto’s op toverstof rijden. Inmiddels kraamt hij zoveel onzin uit dat de factcheckers van CNN het niet kunnen bijhouden. Elon valt dus om morele redenen af.
Misschien dan zo’n mooie Chinese EV? Ze staan bekend om hun futuristische designs, coole technologie en, laten we eerlijk zijn, hun prijskaartje dat net iets minder pijn doet in de portemonnee. Maar dan ga ik twijfelen: hoe betrouwbaar zijn Chinese merken als Xpeng, Nio, MG en ook het ooit Zweedse Volvo in Europa? Er gaat iets door mijn hoofd over geopolitiek, handelsbarrières en het idee dat mijn auto op elk moment kan besluiten mijn persoonlijke data rechtstreeks naar Beijing te sturen. Ook hier dus morele dilemma’s. En een praktische: blijven de Chinese onderdelen wel beschikbaar in Europa?
Iets Europees dan maar?
Dan maar een auto van Europese makelaardij? Europa, de innovatieve bakermat van... bier en kaas. Maar auto’s? Daar hebben we de boot behoorlijk gemist. Terwijl Elon en de Chinezen in hun ruimtepakken over Mars nadachten, waren wij druk bezig met het perfectioneren van de handgeschakelde versnellingsbak.
Zo zit het Mercedes-dashboard ook bij de nieuwste modellen vol met… tellers. Alsof ik in 1995 ben beland en je aan de hand van tellertjes moet inschatten hoeveel benzine er in de tank zit. Waar is mijn holografische projectie van de snelheid? Waar is mijn kunstmatige intelligentie, zoals NOMI in Nio’s, die mijn Spotify-lijstjes automatisch aanpast aan mijn stemming?
Daarbij is de actieradius van Europese merken relatief laag, deels doordat een batterij gemonteerd wordt in een te zwaar carrosserie uit het fossiele tijdperk. Of zoals een Mercedes verkoper tijdens de EV Experience zei: “We kunnen dan ook nog overstappen op waterstof”. De echte focus op elektrische voertuigen ontbreekt.
De Europese merken doen hun best, maar je voelt gewoon dat ze te laat begonnen zijn. De technologie is niet zo hoogstaand. Er lijkt altijd iets te ontbreken. De sprankel mist. En ze zijn absurd duur.
Minder sexy, wel hypermodern
Wat ik ook kies, het blijft een beetje schipperen. Of toch niet?
Dit voorjaar mocht ik met een handelsmissie naar Zuid-Korea en was diep onder de indruk van het land. Het was verbazingwekkend modern. Zo liep er op de luchthaven een robotje met me mee om mijn handbagage te dragen en wemelde het in Seoul van de testwegen waar je op autopilot mag autorijden. Daarbij is het land een democratische enclave in Azië. En ze maken er Kia’s en Hyuandai’s. Ik moet toegeven dat het auto’s zijn waar ik iets minder spark bij voel. Echt sexy is het niet, maar ze zijn goed geprijsd en hyper innovatief.
Mijn vrienden uit Amerika gaven de doorslag, ze hebben hun Tesla inmiddels beplakt met een ‘I bought it before he went nuts’ sticker. Een begrijpelijke disclaimer, die mij laat voelen dat mijn Tesla-liefde echt definitief voorbij is.
Liever een bak met minder smoel, maar zonder schaamte. Goed leiderschap is ook wat waard…
Lees ook:
Nancy Kabalt heeft ruim twintig jaar ervaring in de energiesector en was onder andere algemeen directeur van netbeheerder Stedin. Inmiddels is ze als toezichthouder betrokken bij diverse energiebedrijven, zoals FastNed en Sympower. Ze is ook oprichter van consultancy- en interimbedrijf Windkracht5.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
