De wetenschappers van de University of Bath werken in het vierjarige project samen met het Imperial College en de University College London. In dit project onderzoeken de wetenschappers de mogelijkheden om dronetechnologie en 3D-printers in te zetten om tijdelijke opvangconstructies snel en op afstand te bouwen in afgelegen rampgebieden.
Hiervoor maken de onderzoekers gebruik van het Building Information Management (BIM)-systeem. Hiermee kunnen ze het rampgebied scannen voordat ze de opvangconstructies bouwen. Op basis daarvan zijn de tijdelijke gebouwen in combinatie met het zogeheten Additive Building Manufacturing (ABM)-systeem te 3D-printen met bouwmaterialen die al op de locatie aanwezig zijn.
Volgens het team van wetenschappers zijn bestaande ABM-systemen te robuust, waardoor het moeilijk is om deze in te zetten voor het bouwen van tijdelijke constructies in afgelegen gebieden die door een ramp zijn getroffen. De onderzoekers willen het ABM-systeem daarom verkleinen en dronetechnologie gebruiken om ter plekke complexe hoogbouw te 3D-printen.
’s Werelds grootste 3D-printer
Eerder hebben Italiaanse ontwerpers naar eigen zeggen ’s werelds grootste 3D-printer ontwikkeld die snel en goedkoop huizen uit klei en modder in rampgebieden bouwt. De 12 meter lange Big Delta van het World’s Advanced Saving Project (Wasp) kan bijna kosteloos huizen bouwen uit lokale materialen en gebruikt nauwelijks energie.
Bron: University of Bath | Foto: Hoofdafbeelding: Department of Foreign Affairs and Trade, Creative Commons, In tekst-afbeelding: University of Bath (Cropped by DuurzaamBedrijfsleven)
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
