Australiërs zetten rioolwater om in meststof en energie

Het biosolid-vergassingsapparaat is deel van een rioolzuiveringsinstallatie, en is ontwikkeld door Logan Water – het waterbedrijf van de gemeenteraad van Logan City. Dat berichten de sites van de nieuwszenders ABC en CNBC. ‘Biosolids’ zijn vaste organische stoffen die worden gewonnen uit een rioolwaterzuiveringsproces, en die gebruikt worden als meststof.

Het vergassingsproces houdt in dat het zuiveringsslib wordt ontwaterd, gedroogd en vervolgens in een oven met extreem hoge temperaturen verbrand. De geproduceerde gassen worden gebruikt om de installatie van energie te voorzien.

Wat overblijft is een product dat biochar (of: vaste kool, zie foto) wordt genoemd, en dat kan worden gebruikt als hoogwaardige meststof in de landbouwsector of in bouwmaterialen.

Bij de opening van de installatie zei burgemeester Darren Power dat, hoewel de biochar afkomstig is van menselijk afval, ze geen kwalijke geur verspreidt. “Dat was het eerste wat ik deed toen ik het ophaalde, ik moest eraan ruiken. Er zit helemaal geen geur aan”, wierp Power op tegenover ABC.

Zes miljoen kilo minder CO2

Vóór de opening van de installatie brachten vrachtwagens het zuiveringsslib naar een andere locatie, waar het werd hergebruikt als laagwaardige meststof.

“Operationele kostenbesparingen en koolstofkredieten zullen de stad Logan jaarlijks bijna 1 miljoen (Australische) dollar opleveren, terwijl de verkoop van biochar een nieuwe inkomstenstroom zal creëren”, aldus de gemeenteraad. De koolstofuitstoot zou met ongeveer 6.000 ton per jaar worden verminderd, voegde de raad eraan toe.

Logan Water werkte samen met een reeks partners om de vergasser van het project te leveren. Een belangrijk onderdeel van het project was de installatie van twee drogers van industriële sterkte, gebouwd in Duitsland door ELIQUO, een Nederlands bedrijf. De drogers wegen elk 34 metrische ton en zijn 18 meter lang.

Waterstof

Australiërs zijn niet aan hun proefstuk toe op het vlak van projecten voor een circulaire economie. Zo vond de RMIT-universiteit van het land eerder een manier om afvalstoffen uit het riool (zoals menselijke uitwerpselen) te gebruiken voor de productie van waterstof, de energiedrager geroemd als steunpilaar van de energietransitie.

Daarvoor moesten eerst de ‘vaste’ bestanddelen uit het afvalwater ook omgezet worden in biochar, weet Change Inc., een nieuwssite voor duurzame technologie. “De combinatie van biogas, actieve kool en water gaat vervolgens in een reactor die de onderzoekers van RMIT bouwden”, klinkt het.

“Deze is volgens hen ongekend efficiënt, en zet water met biogas om in waterstof en CO2. De koolstofkorrels gemaakt van menselijke uitwerpselen dienen daarbij als katalysator; er zit genoeg zwaar metaal in om het waterstofproces snel te laten verlopen. Bij het omzetten van gas in waterstof komt ook CO2 vrij, dat vervolgens aan de koolstofkorrels wordt gebonden.”

Voor de kenners: dat proces is inderdaad grotendeels hetzelfde als wat bij de productie van ‘grijze’ waterstof (op basis van aardgas) gebeurt. Met het grote verschil dat de CO2 die vrijkomt bij de ontwikkeling van grijze waterstof gewoon de lucht in gaat.