Een tocht van maar liefst 375 kilometer. Op maandag 19 juni fietsen 1.500 deelnemers gezamenlijk die afstand (of een ‘kortere’ etappe van 125 of 250 kilometer) om de nijpende staat van het klimaat onder de aandacht te brengen. De route, die van Breda schuin omhoog richting Groningen loopt, symboliseert de toekomstige kustlijn van Nederland als we de zeespiegel ongelimiteerd laten stijgen.
Individuen, maar ook werknemers van ruim 70 bedrijven (waaronder Change Inc.) fietsen mee met de zogeheten ‘Climate Classic’. De fietstocht is bedacht door Cycling 4 Climate, een stichting die (internationale) klimaatgerelateerde sportevenementen organiseert. Eén van de gangmakers van de stichting is Joost Brinkman.
Ik spreek Brinkman kort voor de Climate Classic. De voorbereidingen gaan goed, maar hij heeft het wel druk. Ondanks dat Cycling 4 Climate dit jaar de logistieke voorbereiding heeft uitbesteed aan een externe partij, moet er nog veel gebeuren. Zo krijgt Brinkman tijdens ons gesprek een belletje over deelnemers die te laat fietskleding hebben besteld. Dat hoort bij een kleine stichting, zegt hij. Desalniettemin vertelt hij graag over de fietstocht, die volgend jaar zijn lustrumjaar in gaat.
Hoe is de Climate Classic ontstaan?
“Ik ben samen met Samuel Beltman begonnen. Hij wilde iets organiseren rondom duurzaamheid en klimaatverandering, en wilde daarbij mensen in beweging brengen. Ook moest het iets met fietsen worden. Hij kwam zijn idee pitchen bij een evenement waar ik ook aanwezig was. Ik zat toen in het bestuur van Rijne Energie, een energiecoöperatie die in Utrecht een groot windproject realiseert. Dat kon nog wel eens heel lang gaan duren, dacht ik toen. Ik wilde juist iets doen om te laten zien dat klimaatverandering iets is waar we nú wat aan moeten doen.”
“In eerste instantie organiseerden we een evenement met spinningfietsen. Daar deden toen meer dan 180 mensen aan mee, het was een groot succes. Later dat jaar sprak ik met Piet Briët. Die zei dat hij altijd al eens langs de nieuwe kustlijn van Nederland wilde fietsen. Toen is het balletje echt gaan rollen. Vorig jaar deden er 1.200 mensen mee en dit jaar koersen we af op de 1.500. Dat is eigenlijk het maximale wat we in deze vorm aankunnen. Volgende jaar is het alweer de vijfde editie. Daarvoor moeten we iets speciaals gaan verzinnen.”
Wat wil je met de Climate Classic bereiken?
“We willen mensen in beweging zetten en ervoor zorgen dat ze op een bepaalde manier een bijdrage gaan leveren aan het klimaat. We willen dat ze bewuster met hun CO2-uitstoot omgaan. Dat is ook de reden dat we alle deelnemers bij hun inschrijving een klimaatbelofte laten doen. Daarnaast verleiden we hen om hun eigen uitstoot te compenseren. Want: als je naar het strand gaat, dan ruim je toch ook je eigen troep op? Met CO2 is dat natuurlijk wat lastiger omdat je het niet kan zien, voelen of ruiken.”
“Het is ons doel om in 2025 een soortgelijke tocht te organiseren in alle EU-lidstaten. Ik kom net terug uit Polen. Daar hebben ze het concept dit jaar met onze hulp ook uitgevoerd. Er deden daar meer dan 300 deelnemers mee. We hebben het ook al één keer in België en in Frankrijk georganiseerd. Daar staan inmiddels tweede edities op de planning. Uiteindelijk willen we dus naar alle EU-landen. Het kan dan niet overal langs toekomstige kustlijnen, maar wel bijvoorbeeld langs plekken met veel droogte of langs verdwenen gletsjers.”
Je hebt het over een klimaatbelofte van deelnemers. Wat komt daar allemaal langs?
“Van alles. Van warmtepompen installeren tot minder vlees eten. Vorig jaar was het optioneel, toen hebben 500 van de 1.200 deelnemers een klimaatbelofte gedaan. Dit jaar hebben we het verplicht gemaakt. Ook gaan we na afloop van de Climate Classic aan deelnemers vragen of ze hun belofte zijn nagekomen. Samen met Deloitte gaan we dan berekenen wat alle klimaatbeloftes opgeteld voor bijdrage hebben gehad aan het reduceren van onze CO2-uitstoot.”
“Vorig jaar sprak ik iemand die had meegefietst en had gezegd: ‘ik ga een half jaar geen vlees eten.’ Later hadden collega’s tegen hem gezegd: ‘wat fijn voor je, het half jaar is bijna voorbij.’ Maar hij concludeerde dat het vleesloos eten zó niet meer in zijn systeem zat, dat hij er helemaal mee op zou houden. Zo zie je dat een simpele belofte tot een mooi resultaat kan leiden.”
Even een persoonlijke vraag. Klopt het dat je je bij Extinction Rebellion hebt aangesloten?
“Ik sympathiseer daar zeker mee. In januari ben ik netjes gearresteerd. Ik was ook bij het protest in maart waarbij waterkanonnen werden ingezet, maar heb het toen droog gehouden.”
“Ik geef les op scholen en leg daar uit dat we onze planeet aan het uitputten zijn. We verbruiken al onze grondstoffen en krijgen die niet meer terug. Maar dat is niet het grootste probleem. Onze CO2-uitstoot is gewoon veel te hoog. Voor driekwart komt dat door het verbranden van fossiele brandstoffen. Als dan blijkt dat de overheid acht jaar na het klimaatakkoord van Parijs nog stééds subsidie geeft aan bedrijven in de fossiele industrie, dan is dat toch wel echt van de zotte. Daarom leek het mij niet meer dan logisch om de straat op te gaan.”
Wat gebeurt er allemaal bij zo’n arrestatie?
“Dan word je meegenomen, wordt er wat voorgelezen en mag je vervolgens weer weg. In januari zaten we na afloop met z’n allen gezellig in de bus en stond er een ontvangstcomité klaar met soep. Bij Extinction Rebellion hebben ze dat goed geregeld.”
“Bij veel mensen gaan bij het horen van de naam Extinction Rebellion de nekharen omhoog staan. Ze verwachten halfkale punkers met geel haar en grote kisten. Maar het overgrote deel van de protesterende mensen is helemaal niet zo extreem en loopt daar gewoon rond omdat er begrip is dat deze situatie volstrekt onhoudbaar is. Je hoeft niet extreem te zijn om je daarvoor hard te maken.”
Tot slot: wat kunnen de deelnemers op 19 juni verwachten? Een stevige wind uit het Noordoosten?
“Waarschijnlijk wel. Maar dat sluit helemaal aan bij de metafoor. Je moet het met z’n allen doen. De eerste keer dat ik meedeed, reden we 33 kilometer per uur gemiddeld. Als ik alleen fiets, heb ik al moeite om een gemiddelde van 31 kilometer per uur te halen. Zo zie je maar weer: het feit dat je met elkaar bent, maakt dat je zo hard kunt. Dat hebben we ook nodig in de strijd tegen klimaatverandering.”
Lees over vorige edities van de Climate Classic:
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
