Als jurist was hij werkzaam voor de internationale grote en kleine industrie, verkocht hij producten van België tot aan Brazilië. Tot hij inzag, ik wil lokaal ondernemen. Hij werd directeur van ENKEV, een fabriek die vul- en afdekmaterialen op basis van natuurlijke grondstoffen produceert die als halffabricaat hun weg vinden in meubelen, matrassen, autostoelen, filters en verpakkingen. Het bedrijf bestaat al sinds 1932, en Marc Dokter voelt zich er al veertien jaar thuis. “Het grappige is dat we tot voor kort helemaal niet in de gaten hadden dat we duurzaam zijn.”
Impact
“We hebben net een duurzaamheidsmanager aangenomen. Toen ons bedrijf begon, was duurzaam nog helemaal geen woord dat je gebruikte in het bedrijfsleven. Maar eigenlijk zijn we het altijd geweest. Het zit in onze naam, de K van ENKEV kan staan voor kunstvezel, en dan denk je aan polyester. Maar in ons geval staat de K voor kokosvezel, een natuurlijk materiaal. We gebruiken materialen van bomen, planten en dieren en maken onze producten lokaal, in onze niet al te grote fabrieken. In ons verkoopproces, als wij onze goederen aanbieden, namen we die duurzaamheid helemaal niet zo mee. Nu pas, merken we dat het belangrijk is om te laten zien dat we meedoen met het behalen van de klimaatdoelstellingen. We zijn dus echt een duurzaam bedrijf. Maar, duurzaamheid lijkt nu geclaimd te worden door het grootbedrijf. Die hebben grote budgetten om complexe LCA’s analyses door onderzoeksbureaus te laten uitvoeren. Wij moeten het veel meer hebben van ons logische verhaal. Als je bij ons letterlijk de fabriek binnenstapt, zie je waar we voor staan.”
"Ik geloof in lokale bedrijven. In natuurlijke grondstoffen. In lokale werkgevers."
Visie
“Ik geloof uiteindelijk niet in de maatschappij zoals die zich aan het ontwikkelen was, waar winners take it all, waar consolideren the holy grail is, waar in start-ups wordt geïnvesteerd omdat ze zo snel mogelijk wereldwijd moeten kunnen opschalen. Ik geloof niet dat het goed is voor Nederland. Ik geloof niet dat het goed is dat een bedrijf als Amazon het wereldwijde web beheerst en van elke uitgegeven euro een deel krijgt. We zijn doorgeschoten in de globalisering en ik geloof ook niet in de goede intentie van die bedrijven. Ze halen geld uit het spel, linksom of rechtsom. Ik geloof in lokale bedrijven. In natuurlijke grondstoffen. In lokale werkgevers. Ik zou heel graag zien dat er meerdere bedrijven zoals ENKEV zouden bestaan om op onze manier te werken. We hebben nu vijf productielocaties. Twee in Nederland, en één in Engeland, in Polen en België. Ik zou er graag nog een paar willen hebben in andere landen om daar, lokaal onze producten te maken met lokale medewerkers. Dat is anders dan de grote ondernemingen die vanuit een centrale locatie heel Europa doen. Het is de lokale aanpak, met ondernemers die met beide benen in de lokale economie staan, en met lokale klanten werken. Dat lijkt duurder, maar wij zadelen onze maatschappij niet op met kosten die ineens opduiken.
Het is toch eigenlijk raar dat Boyan Slat geld moet verzamelen om plastics uit de oceaan te vissen? Dat plastic heeft dus voor de maatschappij een veel hogere prijs dan ervoor betaald is door een klant. Die goedkope grondstoffen zorgen voor afvalproblemen, voor vervuiling, voor plastic dat niet duurzaam verwerkt kan worden. Ik denk dat bedrijven doorgeschoten zijn in het zo goedkoop mogelijk produceren, en daar betalen we nu de prijs voor. De regeringen kunnen daar maatregelen tegen nemen, maar hebben beperkte invloed, lopen tegen belangen aan, en tegen lobbyisten. Ik geloof veel meer dat consumenten de logica van bepaalde producten zien en snappen. Als ik kijk naar mijn eigen kinderen, koester ik die hoop. Zij zijn bezig met de plastic soep, willen voor geen goud meer een plastic tasje kopen in de supermarkt. Sommige kinderen kunnen er niet eens van slapen. Ook bedrijven zijn aan zet.
Kijk naar Auping. Zij zijn al jaren fors bezig met duurzaamheid, terwijl hun klanten daar eigenlijk nog niet echt om vragen. Ze willen de duurzaamste matrassenfabriek van de wereld bouwen en stoppen daar zelf miljoenen in. Dát is echt een bewuste keuze. Ze hebben nu ook de NOW teruggestort, met de boodschap, dit geld moet naar bedrijven in nood. Dat is een mooi voorbeeld van een klant van ons die snapt waar het om gaat. Uiteindelijk zullen ze bij consumenten een positieve snaar raken. Dat wil ik ook. Ik wil het bedrijf zijn waar de mensen moeten wezen. Ik neem verantwoordelijkheid voor alle producten die ik verkoop. Klanten mogen de materialen altijd terugbrengen. Het gaat over zorgdragen voor producten die we de wereld in sturen. Dat doen wij. We gebruiken heel veel plantaardige materialen, zijn eigenlijk een groot CO2-opslagbedrijf. Wij onttrekken niks aan de aarde.”
Leiderschap
“Ik heb altijd iets willen doen waarbij ik zelf invloed kan uitoefenen. Ik heb voor kleinere en grotere bedrijven gewerkt, nationaal en internationaal, spreek zes talen maar liep bijna in dezelfde valkuil als mijn vader: dat je een baas boven je hebt die bepaalt welke kant je opgaat. Heel nerveus. Ik zocht daarom een lokale onderneming om te leiden en kwam uit bij ENKEV. Toen ik die natuurlijke materialen zag, vond ik dat niet alleen leuk, maar ook belangrijk voor de toekomst. Mijn doel is dat ENKEV over tien jaar een modern en relevant bedrijf is. Groei is niet het doel, maar ik wil wel meer goede materialen beschikbaar stellen aan meer goede industrieën. Ik wil vuile producten vervangen.
En ik wil dus lokaal ondernemen. De lokale economie is de toekomst. Ik wil dat het geld van de bedrijven die winst maken, ook terechtkomt bij de mensen die op de vloer staan. En niet bij mensen aan de andere kant van de oceaan. Ik heb me nooit zo gerealiseerd dat we het duurzaam al goed doen. We zijn te bescheiden geweest, we moeten onze schuchterheid van ons afgooien, we kunnen alternatieve grondstoffen bieden die goed zijn! En het komt ook nog eens van een oerdegelijk bedrijf.”
