De akkers van de wereld kunnen niet alleen gebruikt worden voor de productie van voedsel, maar ook voor het afvangen van CO2. Onderzoekers hebben laten zien dat ‘Enhanced Rock Weathering’ (ERW) waarbij steengruis over boerenvelden wordt uitgereden, zorgt voor minder broeikasgassen in de lucht én voor hogere opbrengsten op het land.
Versnellen van natuurlijke processen
ERW is een vorm van ‘Direct Air Capture’ waarbij CO2 uit de lucht wordt gehaald. Deze technieken werken met chemische reacties waardoor koolstofdioxide uit de lucht zich aan andere stoffen bindt en kan worden opgeslagen.
Dit doet ERW door slim gebruik te maken van natuurlijke verweringsprocessen. Als gesteente afbrokkelt, bindt het aan regenwater waar atmosferische CO2 in zit. Er ontstaat een nieuw type gesteente, waar de CO2 in wordt opgeslagen. Dit samenspel van rotsen, water en de lucht zorgt ervoor dat CO2 langdurig in de grond terechtkomt. Normaal gesproken duren zulke verweringsprocessen duizenden of zelfs miljoenen jaren. Bij ERW wordt gesteente door de mens tot een fijn stof gemalen, waarna de kleine stukjes rots zich versneld aan CO2 hechten.
De onderzoekers van de University of Sheffield hebben aangetoond dat per hectare landbouwgrond jaarlijks 3 tot 4 ton CO2 uit de lucht kan worden gehaald. Ze verwachten dat bij een grootschalige toepassing van dit principe wereldwijd twee miljard ton CO2 kan worden afgevangen. Dat is de helft van alle CO2 die jaarlijks in Europa wordt uitgestoten.
Vruchtbare bodems
Het steengruis - afkomstig van basalt, een veelvoorkomend gesteente - geeft ook de bodem een flinke oppepper. Het werkt als een meststof. De maïs- en sojavelden waar het over is uitgereden, produceerden 12 tot 16 procent meer. Doordat de zuurtegraad van de akkers toenam, konden de gewassen beter voedingsstoffen opnemen. Ook kwam er extra fosfor, kalium en calcium in de grond te zitten. Dit zorgde niet alleen voor gewassen met een hogere opbrengst, maar ook voor gewassen met meer voedingsstoffen die door de mens en vee kunnen worden opgenomen.
Praktische toepassing
Hoewel de techniek veelbelovend is in termen van CO2-opslag, is veel rondom de praktische toepassing ervan nog onduidelijk. Het delven van grote hoeveelheden steen (voor elke hectare is 40-45 ton nodig) is energie-intensief. Dit geldt ook voor het vermalen en transporteren van het steengruis. Eerder onderzoek naar ERW gepubliceerd in Nature stelt voor steengruis te gebruiken dat ontstaat bij het mijnen van basalt, of gruis te gebruiken dat als restproduct ontstaat bij de productie van ijzer en staal.
Lees meer:
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
