Natuurrubber wordt gebruik in verschillende toepassingen, van auto- en vliegtuigbanden tot medische apparatuur. Het grootste deel van dit rubber is afkomstig van rubberboomplantages in Azië. De eerste plantages bevonden zich in Zuid-Amerika, waar de grootschalige teelt later onmogelijk werd door een schimmelziekte.
“Als die ziekte naar Azië overslaat, komt de productie van natuurrubber lam te liggen. Er moet een alternatief zijn”, stelt Ingrid van der Meer, vanuit Wageningen UR coördinator van Drive4EU.
In het Europese project Drive4EU werkt Wageningen UR samen met internationale bedrijven en onderzoeksinstituten aan een Europees alternatief voor rubber uit Azië: natuurrubber uit de Russische paardenbloem.
Grip op nat wegdek
Natuurrubber komt in minstens 2.500 plantensoorten voor, maar de meeste zijn niet geschikt voor grootschalige productie van kwalitatief hoogwaardig rubber. Eerder onderzoek wees uit dat de Russische paardenbloem, Taraxacum koksaghyz, dat wel is. Voor sommige toepassingen, zoals grip op een nat wegdek, lijkt paardenbloemrubber zelfs beter geschikt.
Drive4U werkt nu aan de ontwikkeling van een succesvolle productieketen in Europa. De productie vindt nu nog op kleine schaal plaats, op 2 hectare op proefvelden in Zeeland en België. Na de volgende oogst moet dat 6 hectare worden.
“Er is meer biomassa nodig om een proeffabriek te kunnen bouwen”, zegt Van der Meer. “Bedrijven willen snel meer materiaal, want zij zien veel kansen voor Europees natuurrubber.” Ze verwacht binnen vijf tot tien jaar een doorbraak: “Het hangt sterk af van de rubberprijs. Die is nu erg laag. Maar stel dat de teelt in Azië last van ziekteverwekkers krijgt, dan kan de vraag naar Europees natuurrubber sterk stijgen.”
Bron: Wageningen UR | Foto: public domain
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
