Wij zijn Nederlanders. Kaaskoppen. Dat maakt Kaasmevrouw Miek ons tijdens het WK Vrouwenvoetbal maar weer eens (pijnlijk?) duidelijk. Het melkproduct zit zo vervlochten in onze dagelijkse keuken, dat veel Nederlands die duurzamer willen leven het lastig vinden om het uit hun dieet te krijgen. Toch is dat wel hard nodig: op de lijst van voedselproducten met de hoogste ecologische voetafdruk, staat kaas op nummer drie, ontdekte onze redacteur Hidde.
Inmiddels bevinden we ons diep in de vakantieperiode. Of we je nu treffen op een Nederlandse camping of in een afgelegen berghut; de kans is groot dat je ergens tijdens je vakantie zin hebt in kaas, en misschien ben je dan wel op zoek naar een veganistische variant. Omdat je dan niets hebt aan de beoordeling van slechts één product: hierbij een overzicht van alle kaasvervangers die onze redacteuren over de afgelopen jaren hebben geproefd.
Vegan geitenkaas
Voor velen vindt het eerste contactmoment van de dag met kaas plaats bij de lunch. Een dikke plak jong belegen, een lik roomkaas, of misschien wel een smeuïge geitenkaas. Maar: niet alleen gelden bij geitenkaas dezelfde milieunadelen als bij andere kaassoorten, ook worden er ieder jaar zo’n 225.000 geitenbokjes afgemaakt in het proces. Tijd voor een alternatief dus.
Redacteur Romy probeerde haar liefde voor geitenkaas te botvieren door de vegan variant van Jay & Joy te proeven. De kaasrol, die gemaakt is van amandelmelk, kokosmelk en cashewnoten, is van de buitenkant bijna niet van ‘echt’ te onderscheiden. Maar op smaakgebied wel, blijkt al snel. Het heeft een licht zurige toets die niet onsmakelijk is, maar die niet de smaak van echte geitenkaas evenaart. In de oven, waar Romy hoopte haar extase bij het eten van dierlijke Crottin de Chavignol te benaderen, bleek de kaasvervanger het nog slechter te doen. Hij kwam er taai, uitgedroogd en smaakloos uit.
Het eindcijfer, helaas: een magere 6.
Vegan camembert
Bij een zomervakantie hoort niet alleen een goed glas wijn of een verfrissend speciaalbiertje, ook de borrelplank mag niet ontbreken. En wat is een borrelplank zonder kaas? Redacteur Hidde proefde veganistische camembert, gemaakt door Mr. & Mrs. Watson. Weer geldt dat de camembert er van buiten uitziet als zijn niet-veganistische evenknie. Net als de geitenkaas is hij voor het grootste gedeelte van cashewnoten gemaakt, en verder van water, zout, gist en kurkuma.
De smaak blijkt vergelijkbaar met dikke hummus: korrelig en niet zo plakkerig als echte camembert kan zijn. En wederom is de smaak zurig en moeilijk plaatsbaar. Niet vies, maar ook niet bijzonder.
Eindcijfer: een 7.
Veganistische kruidenkaas
Nog een borrelkaas dan. Redactiechef Teun vulde zijn ‘guilty pleasure’, de kaasplank, aan met een veganistische kruidenkaas van Max&Bien. Die bestaat uit water, kokosolie, rijst en tapioca (cassavemeel). Bij het los proeven van de kaasvervanger werd Teun verrast door een smeuïg en brokkelig mondgevoel, vergelijkbaar met blauwaderkaas. Op een toastje met wat vijgenjam werd het nog beter. Hoewel positief, denkt hij dat zijn positieve oordeel vooral te danken is aan de berg kruiden die in het product zitten: uienpoeder, knoflook, tijm, basilicum, rozemarijn en dragon.
Desalniettemin, het eindcijfer: 7,5.
Veganistische raspkaas
Op naar het avondeten. Vooral de vakantiegangers in Italië (die het land nog niet uitgevlucht zijn wegens de ondraagbare hitte, veroorzaakt door klimaatverandering) zullen benieuwd zijn naar een alternatief voor Parmezaanse kaas om over hun pasta te brokkelen. Redacteur Romy proefde de ‘Italian Aged’ van Willicroft: een kaasvervanger op basis van cashewnoten, maïszetmeel, gedroogde gist, zout, knoflookpoeder en natuurlijke aroma.
Bovenop een zelfgemaakte pasta pesto komt de smaak erg in de buurt van traditionele Parmigiano Reggiano, al is het wat aan de ‘knoflookerige’ kant. De structuur is een beetje melig, maar geraspt over een pastagerecht is dat niet vervelend. Een goed alternatief dus!
Eindcijfer: een mooie 8.
Voor degenen die juist op zoek zijn naar ‘Hollandse’ raspkaas heeft redacteur Anna Roos een plantaardige ‘draadjeskaas’ geproefd, zoals zij die noemt. Een alternatief voor Goudse kaas, gemaakt door de Albert Heijn. De ingrediëntenlijst laat weinig nieuws zien, met bekenden als water, zout, zetmeel, en weer die tapioca. Het oordeel van Anna Roos was helaas niet positief. Het smeltpunt wordt pas laat bereikt en de smaak lijkt niet op normale raspkaas.
Eindcijfer, jammer genoeg: een 5.
Vegan kaasfondue
Tot slot een gerecht dat zonder kaas simpelweg niet zou bestaan: de kaasfondue. Eigenlijk meer een wintergerecht, maar ook tijdens zomervakanties in Zwitserland heb ik het wel eens voorgeschoteld gekregen. Redacteur Romy (je kan inmiddels merken dat Romy naarstig op zoek is naar goede kaasvervangers) probeerde veganistische kaasfondue, wederom van het bedrijf Willicroft.
Voor het eerst kwamen er wat afwijkende ingrediënten langs: miso (gefermenteerde sojabonenpasta), rijst, kikkererwten en appelazijn. Wat Romy opvalt is dat er geen geur vanaf komt, terwijl die bij traditionele kaasfondue juist zo aanwezig is. Ook de textuur is iets minder ‘dradig’ dan je zou verwachten. Maar de smaak is verrassend goed en komt zelfs in de buurt van echte kaas. Een goed alternatief voor een gezellige avond prikken in de pan.
Eindcijfer: 8.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
