Het kwik zakt en dus is het tijd voor chocolademelk. Warm natuurlijk - maar ook koud wil ik weten hoe ‘De enige echte’ smaakt. Bij ons thuis is Chocomel altijd al favoriet. Daarom vergelijk ik de originele (halfvolle) chocolademelk van dit merk met de plantaardige nieuwkomer.
Wat is het?
Chocolademelk van Chocomel waarbij de koemelk vervangen is door cashew (3,2 procent) en erwteneiwit.
Proefpersoon: Rianne Lachmeijer
Dieetstatus: Pescotariër met een enkele keer een vlees-uitstapje.
Vleesverleden: Als kind 99 procent vegetarisch, want een kroket of rookworst kon ik niet laten liggen. (Hoera voor de vegetarische varianten!)
Is de bereidingswijze ingewikkeld?
Nee, zeker koud niet natuurlijk. Een glas of mok: meer is niet nodig. In de magnetron gebeurt er wel iets gek met de plantaardige chocolademelk: al na 1 minuut op 750 watt ontstaan er kleine velletjes. Bij een herhaling met de koemelk variant gebeurt dat niet. Die is zelfs nog amper heet. (Zelfde mok, zelfde magnetron, zelfde hoeveelheid chocolademelk).
Let op: Bij een eerdere opwarmpoging 'ontplofte' de plantaardige chocolademelk. (De magnetron stond langer op een hogere stand). Toen ik een lepeltje in de borrelende drank stak om het door te roeren, kwam de vloeistof als een vulkaan omhoog. Onze analyse is dat er een velletje op de melk was ontstaan dat brak toen ik het lepeltje erin stak, waardoor deze mini-explosie plaatsvond. Oppassen dus!
Hoe ziet het eruit?
Tja. Als chocolademelk. Een bruinige, lobbige drank.
De geur en smaak…
Het ruikt in eerste instantie naar Chocomel, maar als je de koemelk variant ernaast houdt, dan ruik je wel een verschil. Een collega heeft het idee dat ze de melk in de originele Chocomel kan ruiken. De plantaardige variant ruikt wat haar betreft meer naar chocoladepoeder. Na het ruiken van de koemelk-variant ruik ik de plantaardige Chocomel amper nog. Die geur is toch een stuk fletser na de zoete geur van het origineel.
“Wat ruikt het lekker!”, zegt een andere collega zodra een mok plantaardige warme chocolademelk op de bar verschijnt. “Waarnaar?”, vraag ik. “Naar chocolademelk”, zegt hij. Om er snel aan toe te voegen: “Maar ik drink het niet vaak hoor!” Alsof hij de geur misschien niet goed kan beoordelen. Opgewarmd vind ik de traditionele chocomel opeens naar koe ruiken (of anders geformuleerd: naar koemelk).
Bij het drinken van de plantaardige Chocomel strijden de smaak van plantaardige melk en de originele Chocomelsmaak om de voorgrond. Vooral in de nasmaak proef ik goed dat er plantaardige melk in de chocolademelk zit. Verder lijkt de plantaardige Chocomel wat minder zoet dan de koemelkvariant.
Dat kan kloppen, want volgens het pak bevat het origineel 22 procent suiker en de plantaardige variant 16 procent. Ook qua calorieën lijkt de plantaardige chocomel “beter”, want die heeft 59 kcal per 100 milliliter terwijl de halfvolle variant op 70 kcal uitkomt.
Conclusie
Voor mij kan de plantaardige Chocomel niet tippen aan het origineel. Wellicht is deze variant iets gezonder en duurzamer dan de koemelk-versie, maar dat zijn voor mij geen redenen om over te stappen. Aan cashewnoten kleven ook nogal wat duurzaamheidsproblemen en de plantaardige chocomel bevat opvallend veel toevoegingen in vergelijking tot het origineel.
Waar ik voor mijn cappuccino de koemelk vaak verruil voor haver- of sojamelk zie ik me dat voor Chocomel niet zo snel doen. Als ik moet kiezen tussen Alpro chocolademelk en de plantaardige Chocomel is de keuze wél snel gemaakt: dan kies ik voor plantaardige Chocomel. Andere (niet-vegan) Chocomelfans raad ik aan om ook eens de Chocomel Dark te proberen.
Score: 6,5.
Lees ook: andere afleveringen van Proef!
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief: iedere dag rond 07.00 uur het laatste nieuws
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan! Schrijf je hier in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
