Wat is het?
Een frikandel. Wie kent hem niet? Op elk kinderfeestje en elke borrel was hij van de partij. Door de opkomst van de vegetariërs en gezondheidsgoeroe ’s verloor hij in bepaalde kringen aan populariteit. Daar wilden de mannen van Le Frique wat aan doen door een kwalitatief alternatief te ontwikkelen. Het leverde meerdere varianten op: de Le Frique classique, de Le Frique unique, de Le Frique cajun en de Le Frique Vega classique. De eerste drie bevatten varkensvlees en kippendijen dus die belanden niet op mijn bord voor de proeverij. De Le Frique Vega classique wel. Deze bevat jackfruit en plantaardige eiwitten (zoals erwten-eiwit). Wat zit er niet in? Toegevoegde palmolie, soja, gluten. En vlees natuurlijk.
Proefpersoon: Rianne Lachmeijer
Dieetstatus: Pescotariër met een enkele keer per jaar een vlees-uitstapje.
Vlees verleden: Als kind 99 procent vegetarisch, want een kroket kon ik niet laten liggen (Hoera voor de vegetarische varianten!)
Is de bereidingswijze ingewikkeld?
Nee. Je kunt kiezen tussen frituren, de oven of de koekenpan. Ik koos voor de koekenpan, omdat de laatste vleesfrikandel die ik at uit de koekenpan kwam. Helaas is er geen bakboter te vinden in de Change Inc. keuken. Daarom heb ik de frikandellen gebakken in margarine. Dit kan invloed hebben op de smaak, het uiterlijk en vooral de geur.
Hoe ziet het eruit?
Voordat het bakken begint bruinig met hier en daar een groenachtige spikkel. Daarna zonnig bruin, zoals ik de frikandellen van thuis herinner als mijn moeder in de koekenpan frikandellen bakte.
De geur en smaak…
Als je weet dat er frikandellen gebakken worden, kun je dat met een beetje goede wil ruiken. Voor anderen ruikt het vooral naar boter. (Of aangebrand pannenkoekenbeslag).
De smaak: zout. Dan volgt een kruidige smaak, ietwat peperig. Dat maakt de frikandel pittiger dan zijn vlezige broer zoals ik mij die herinner van vroeger.
Een vegetarisch product is vaak te herkennen aan de structuur. Zo ook deze frikandel. Maar als fervent vegetarische borrelaar vind ik hem erg goed. Het ietwat kleverige gevoel is aanwezig, maar aan het einde van de hap heb ik toch een frikandel-ervaring. Er lijkt zelfs een soort velletje om de frikandel te zitten. Qua smaak en textuur verslaat hij voor mij de Vegetarische Slager/Mora-frikandel en opgesmukt als frikandel speciaal herleven voor mij oude tijden.
Vleesetende collega’s kunnen de geuren niet weerstaan en proberen ook een frikandelletje. “Kleiig”, zegt er een. “Compact”, zegt een ander. Ze herkennen het wel als een frikandel, maar het kan voor hen niet tippen aan de vlezige variant. “Misschien mis ik bepaalde vetten”, zegt iemand. Om er niet veel later aan toe te voegen. “Maar hij valt niet tegen.”
Conclusie
Een perfecte borrelsnack. Ik zou weleens willen weten hoe vleeseters reageren als ze deze frikandel onbewust eens voor de kiezen krijgen. Hebben ze dan écht door dat ze geen varkensrestjes aan het eten zijn? Score: een 8.
Lees ook het oordeel van hoofdredacteur Debby Nobel over de vegan oesterzwam-carpaccio van Fortuna en GRO
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief: iedere dag rond 07.00 uur het laatste nieuws
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan! Schrijf je hier in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
