Textiel bestaat uit vezels en op dit moment worden veel van die vezels gemaakt van fossiele brandstoffen. Ook de plantaardige textielvezel katoen is omstreden door het enorme watergebruik en de chemicaliën die nodig zijn om insecten en schimmels te weren. Bovendien is het materiaal nu nog slecht te recyclen. Daarom gingen onderzoekers van Wageningen University and Research (WUR), het Institute for Sustainability Communities (ISC) en het World Resources Institute (WRI) in opdracht van Laudes Foundation op zoek naar een duurzaam alternatief. Ze analyseerden de vezels van meer dan veertig landbouwgewassen in Zuid- en Zuidoost-Azië. Wat blijkt? Veel reststromen - de overgebleven en niet-bruikbare resten van gewassen - zijn goed geschikt als natuurlijke vezel voor textiel.
Hoe werkt het?
Landen in Zuid- en Zuidoost-Azië hebben in de landbouw veel oogstafval over. Denk aan rijststro en bananenstengels. Bovendien wordt in deze landen veel kleding geproduceerd. Om het landbouwafval zo goed mogelijk te benutten kunnen er vezels van gemaakt worden. Van de vezels van landbouwresten is bekend dat ze vergelijkbare eigenschappen hebben als materialen die nu in de mode-industrie worden gebruikt. De landbouwvezels kunnen worden vermengd met kunst- of andere natuurlijke vezels om het textiel te versterken.
Waar liggen de grootste uitdagingen?
“De textielindustrie heeft meer duurzame en hernieuwbare grondstoffen nodig om haar huidige, negatieve invloed op het klimaat te verkleinen”, schrijft Paulien Harmsen, senior wetenschapper bij Wageningen University & Research. “We hebben meer biomassa nodig als basismateriaal voor textiel om de huidige textielindustrie om te vormen. Bij het gebruik van nieuwe biomassaresten voor textiel lopen we echter tegen een aantal problemen aan, zoals beschikbaarheid en geschiktheid, maar ook tegen uitdagingen op technologisch, economisch en sociaal gebied. Uiteindelijk is niet elke bron van biomassa geschikt voor textiele toepassingen."
Leer kweken uit koeiencellen: Qorium haalt 2,6 miljoen op om kweekleer op te schalen
Toch zijn de onderzoekers het erover eens dat het omzetten van landbouwresten in grondstoffen voor de textielindustrie een stap in de goede richting is. "Maar in de toekomst moeten we ook voortbouwen op hetgeen we van onze eerdere ervaringen hebben geleerd en erop toezien dat de oplossingen ten goede komen aan zowel de onafhankelijkheid als de bestaanszekerheid van de boeren.”
Bestaanszekerheid van boeren
Want niet alleen helpt het hergebruik van landbouwreststromen het verduurzamen van de kledingindustrie. De onderzoekers vonden meer voordelen: zo helpt het landbouwpraktijken in landbouwgemeenschappen vergroten en zorgt het voor nieuwe inkomsten voor boeren met een laag inkomen in Zuid- en Zuidoost-Azië, en waarschijnlijk in veel andere landbouwregio's wereldwijd.
"Het leggen van essentiële verbanden tussen de industrie en landbouwgemeenschappen zal bijdragen aan de versnelling van deze transitie", schrijft mede-onderzoeker Adhia. "Het is belangrijk dat het systeem vooraf goed wordt ontworpen, waarbij wordt gekeken naar de betrouwbare beschikbaarheid van basismaterialen, robuuste lokale waardeketens." Ook technologie voor de opschaling van het maken van natuurlijke vezels uit landbouwresten moet verbeterd worden. "En tot slot moeten we het consumentenbewustzijn vergroten."
Meer weten over duurzame kleding en textiel? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
