Fish Tales vangt geen makreel meer. “Omdat we niet kunnen garanderen dat deze op een duurzame manier gevangen wordt”, zegt Bart van Olphen. De medeoprichter van Fish Tales legt uit hoe dat komt. “De makreel wordt bevist in de Atlantische oceaan. Dit gebeurt door diverse landen in de Europese Unie, maar ook Noorwegen, Groot-Brittannië en IJsland. Zij zijn het al jaren oneens over de verdeling van de vangstquota, en dus houden de landen zich er niet aan. Het gevolg is dat er structureel meer dan 40 procent meer makreel wordt gevangen dan verantwoord is. Dit bedreigt het voortbestaan.”
De makreel heeft inmiddels geen MSC-keurmerk meer. Het keurmerk staat op visproducten die afkomstig zijn van duurzame visserij. Dat houdt in dat de visstanden worden beheerd en er zo min mogelijk schade wordt toegebracht aan het leven in de zee. “Het ontbreken van het keurmerk wil zeggen dat een duurzame makreel niet meer gegarandeerd kan worden. Met Fish Tales willen we uitsluitend duurzame vis aanbieden. En dus wijken we uit naar een andere soort.”
Horsmakreel uit Chili
Dat is de horsmakreel die zwemt in de Zuidelijke Stille oceaan bij Chili. “Officieel is het een andere familie vissen. Het is een ander product met een iets lager vetgehalte, maar na onderzoek waren we toch blij verrast. De horsmakreel is goed te roken en komt qua smaakbeleving heel dicht bij de makreel die we hier kennen. Het belangrijkste is dat we met de horsmakreel de transitie kunnen maken van niet duurzaam naar duurzaam.”
Dat komt omdat in Chili wel uit een gezond visbestand wordt gevist, aldus Van Olphen. “De vispopulatie wordt daar goed beheerd. De populatie is op een goed niveau en neemt zelfs toe. De vangstquota worden verdeeld tussen Chili en Peru. Zij maken daar goede afspraken over en houden zich daaraan. Bij de makreel in de Atlantische oceaan zou het ook zo moeten gaan.”
‘Liever een langere keten dan geen keten’
De horsmakreel wordt gevangen in Chili. De keten wordt er dus niet korter op. Wat vindt Van Olphen daarvan? “Fish Tales staat niet voor vis van dichtbij. Onze primaire doelstelling is dat we eindeloos van vis willen blijven genieten. Dat kan alleen door op een duurzamere manier te vangen. De wilde vissoorten die verdwijnen, komen niet meer terug. Dan is het klaar. Daarom maken we nu de keuze om over te stappen naar horsmakreel, ondanks dat het leefgebied verder weg is. Liever een langere keten dan in de nabije toekomst helemaal geen keten.”
“Mijn grote droom is dat we alleen lokale vis zouden eten. Maar zalm of tonijn vind je hier niet, terwijl mensen die wel lekker vinden. Dan is zorgen dat die tonijn van goede afkomst is het minste wat je kan doen. Onze tonijn in blik komt uit Indonesië, maar wordt wel ouderwets met de hengel gevangen. Een voor een. Dat is veel duurzamer dan de ringnetten die zorgen voor een hoop bijvangst. Met Fish Tales doen we het zo duurzaam mogelijk. We hopen dat consumenten het merk dusdanig gaan omarmen dat we ze in de toekomst kunnen verleiden om lokale vissen te proberen. Dan kunnen we een blik tonijn inruilen voor een blik pietermannen.”
Prijskaartje
De horsmakreel is verkrijgbaar bij de Albert Heijn. In de toekomst komen daar meer verkooppunten bij. Naast de duurzamere keuze is de horsmakreel ook de goedkopere keuze. De aloude makreel ligt in de schappen voor 34,31 euro per kilogram. De horsmakreel kost 33,27 euro per kilogram. Dat prijsverschil kan na verloop van tijd nog verder oplopen. "Ons product is nieuw. Het moet anders gefileerd en verwerkt worden. Dat kost nu nog extra tijd en aandacht, wat de prijs opdrijft. Ook geldt: hoe minder Atlantische makreel er is, hoe duurder deze in de toekomst zal worden."
Los daarvan vindt Van Olphen dat vis veel te goedkoop wordt aangeboden. “We moeten echt onze vraagtekens hebben bij een blik tonijn onder de drie euro. Dat kan gewoon niet. Dan is er één schakel in de keten die een te lage prijs ontvangt. Vaak zijn dat de vissers zelf. Wij betalen de vissers een eerlijke prijs. Dan is het echt niet gek om een prijs van 30 euro per kilo te rekenen voor verwerkte vis.”
Het roer om
Voor de makreel is het gevaar nog niet geweken. “De diverse landen moeten met elkaar in gesprek gaan en tot een oplossing komen. In de vissector zelf wordt vis nog altijd een grondstof genoemd. Dat symboliseert wat mij betreft het huidige gedachtegoed. Er wordt veel te weinig zorg gedragen voor de vissen en de oceanen. Het enige wat telt, is geld verdienen. Er wordt enkel gekeken naar vandaag en niet naar morgen. Ondertussen gaat het met veel vissoorten slecht.”
Maar, benadrukt hij, het roer kan vandaag nog om. “Het hoeft geen lang proces te zijn. We kunnen vandaag keuzes maken die de oceanen helpen.” Zelf doet Van Olphen dat al met zijn Fish Tales. “Consumenten kunnen er met een gerust hart van uitgaan dat onze vis op een duurzame manier gevangen is. Alle merken zouden zo moeten opereren. Gebeurt dat niet, dan is wilde vis eindig. Dat moeten we niet willen.”
Lees ook:
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
