“De wereld van voedsel is conservatief”, zegt Changemaker Benjamin Namane. Dus komt hij met een oplossing

“We begonnen met het opkopen van oud brood van een bakkerijtje om de hoek. Vervolgens maakten we er broodpudding van, om dat weer terug te verkopen aan diezelfde bakker”, zegt Namane. “De pudding zelf liep nog niet zo hard, maar we merkten aan de reacties van mensen om ons heen dat er veel enthousiasme was voor het concept. Ook al zijn de paden er nog niet, de enige manier waarop je erachter kan komen of iets werkt, is om het te proberen."

Wat doet de Tweede Jeugd precies?

“In één zin: we maken hele lekkere producten van overgebleven broden van bakkers om voedselverspilling tegen te gaan.”

Vind je het tegengaan van voedselverspilling zo belangrijk?

“Ja. Ik heb er een hekel aan om voedsel weg te gooien. Het is zo zonde van alle moeite, het water en alle bewerkingen die ermee zijn gedaan. Het is belangrijk dat wij laten zien dat er een oplossing is en dat die oplossing ook leuk en lekker kan zijn. We halen daarmee het ‘afval’, zoals ze overgebleven broden noemen, van de achterkant van de winkel naar de voorkant van de winkel. Maar: de voedselwereld is nog conservatief. Zeker buiten de Randstad, waar nog vaak weerstand is om met circulaire producten te werken.”

Hoe komt die voedselwereld zo conservatief?

“De bakkers, de supermarkten… ze wachten op elkaar. Ze wachten op het publiek. Ze wachten tot de consument heel duidelijk zegt wat ze willen en dat ze bereid zijn daarvoor te betalen. Zolang dat niet het geval is, blijven ze leveren wat de consument gewend is en zal de consument kopen wat de consument gewend is. Het is als groot bedrijf ook moeilijk om je nek uit te steken, want je neemt een risico."

Merk je al dat je een verschil maakt?

“We merken dat we veel positieve reacties krijgen van de mensen die voor het eerst van ons concept horen. Ze zijn verbaasd dat het daadwerkelijk werkt. ‘Oh, kan dat ook?!’ Dan lijkt het alsof we een zaadje planten. De echte verschillen in milieu-impact zullen verwaarloosbaar zijn, want we zijn een kleine startende onderneming. Maar in bewustwording merken we wel een positieve impact.”

De positieve recensie van het Parool zal bijgedragen hebben aan jullie succes.

“Ja, zeker. We waren toen net begonnen. We stonden buiten op de stoep met een broodoutlet en dat viel al op. Door die recensie kwamen mensen langs.”

Hoe succesvol zijn jullie? Maken jullie winst?

“Ja, dat maken we. We hebben ook altijd onze eigen broek opgehouden en we hebben weinig grote financiële injecties gehad. Nog altijd zijn we groeiende, maar het is duidelijk dat we bestaansrecht hebben.”

Hoe ben je dit vak ingerold?

“Ik werkte als kok in verschillende restaurants. In de keuken gooiden we eigenlijk geen voedsel weg: de botten gaan in de bouillon, afgesneden groente en fruit gaan in sauzen of soepen. Waar ik werkte werd al heel goed omgegaan met voedselverspilling: de doelstelling was altijd om zo min mogelijk weg te gooien. Maar toen ik meer te maken kreeg met catering en zag hoeveel voedsel er verspild werd, zag ik allemaal onbenutte mogelijkheden. Dat was de reden dat ik enthousiast werd om de Tweede Jeugd op te richten.”

Van de huidige inflatie zullen jullie ook wel last hebben.

“Ja, dat klopt. We hebben krappe marges en moesten onze eigen prijs omhoog gooien. Daar hebben we lang op gewacht, want dat doen we natuurlijk liever niet.”

Wat wil je over vijf jaar bereikt hebben?

“Sowieso dat al het restbrood verwerkt wordt tot nieuwe consumptie. Wij hebben daarin een redelijk simpele oplossing. Het zou heel mooi zijn als over vijf jaar iedereen ons kent. Maar we zijn ook druk bezig met arbeidsparticipatie: mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt kunnen in onze keuken terecht. Daarin hopen we ook de komende jaren nog verder te groeien.”

Tot slot. Heb je nog ergens spijt van?

“We hadden eerder een grote financiering kunnen ophalen. Dan heb je meer mogelijkheden om sneller te groeien en hoef je minder kansen onbenut te laten.”