Er dobbert zo’n 3,2 miljoen ton aan plastic afval in de oceanen. Dit vervuilt niet alleen de zee, het is ook gevaarlijk voor dieren die in en bij de oceanen leven. Vissen en vogels zien de oude verpakkingen bijvoorbeeld als voedsel en slikken het door. En krabben en kreeften kunnen vast komen te zitten in het plastic. Al het afval heeft bovendien een nadelig effect op het libido van waterdieren, zo blijkt uit onderzoek van de Engelse universiteit van Portsmouth.
Garnaalachtigen
De studie wijst uit dat garnaalachtige dieren zich minder succesvol voortplanten door de chemicaliën die zijn verwerkt in alledaagse kunststoffen. Zo passen mariene vlokkreeften hun paargedrag aan wanneer ze worden blootgesteld aan giftige stoffen in plastic. Deze chemische stoffen worden toegevoegd om kunststoffen flexibel te maken, kleur toe te voegen of bescherming te bieden tegen de zon.
Vier veelgebruikte chemicaliën
De onderzoekers namen vier veelgebruikte chemicaliën in kunststoffen onder de loep. DEHP en DBP komen veel voor in speelgoed, medisch materiaal en voedselverpakkingen. TPHP wordt voornamelijk ingezet als vlamvertrager in elektrische apparatuur en nagellak. Ook werd NBBS onderzocht, wat onder andere wordt verwerkt in kookgerei. “We wilden testen welke effecten deze chemicaliën hadden op het paringsgedrag in het water”, licht hoofdauteur Bidemi Green-Ojo toe.
Minder paren en zaadcellen
Uit het experiment bleek dat de garnaalachtige waterdieren die werden blootgesteld aan plastic minder snel een koppel vormden om te gaan paren. De dieren die wel een partner vonden, hadden meer tijd nodig om contact te maken en zich voort te planten.
Twee van de chemicaliën hadden effect op het sperma van de garnalen. Bij de waterdiertjes die werden blootgesteld aan verhoogde concentraties van de stoffen, daalde het aantal zaadcellen tot wel 60 procent. “Hoewel de dieren die we hebben getest werden blootgesteld aan veel hogere concentraties dan je normaal in het milieu zou aantreffen, geven de resultaten aan dat deze chemicaliën het aantal zaadcellen kunnen beïnvloeden”, aldus medeauteur Alex Ford.
Gevolgen
Het onderzoeksteam schrijft in het onderzoek dat dit mislukte paargedrag ernstige gevolgen kan hebben. Ford: “Deze dieren vormen paren om zich voort te planten. Als ze eenmaal aan een chemische stof waren blootgesteld, braken ze los van hun partner en duurde het veel langer (in sommige gevallen dagen) om te herstellen. Soms herstelde het helemaal niet.” Hierdoor kan de populatie onder druk komen te staan.
Ecosysteem
Naast hun eigen voortbestaan is dit ook slecht nieuws voor andere dieren. De mariene vlokkreeften zijn namelijk onderdeel van een enorm ecosysteem. “Ze worden vaak aangetroffen langs de Europese kusten, waar ze een aanzienlijk deel van het dieet van vissen en vogels uitmaken. Als ze in gevaar komen, zal dat gevolgen hebben voor de hele voedselketen”, zegt Ford.
En nu?
Bidemi Green-Ojo pleit voor meer onderzoek. “We moeten meer begrijpen over deze chemicaliën en hoe ze gedrag beïnvloeden. We dringen er bij milieuagentschappen over de hele wereld op aan om meer aandacht te besteden aan gedragsgegevens, omdat ze dingen vertellen die normale toxiciteitstests niet doen. Studies als deze geven een ander perspectief op potentiële schade veroorzaakt door een specifieke verontreinigende stof.”
Dit is ook opmerkelijk:
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
