Plastic Soup Foundation riep Chemelot online op om te reageren op het nieuws dat de industriesite een vergunning heeft gekregen om reststromen te mogen lozen in de Maas. Chemelot is verplicht de effecten daarvan te onderzoeken, maar hoeft daar pas in januari 2024 met een rapportage op terug te komen. “De aankomende 2,5 jaar mag het chemische industriecomplex dus ongestoord doorgaan met het lozen van plastic verbindingen in ons (drink)water, met sterke vermoedens over de schadelijkheid ervan voor mens en milieu. Dat is de wereld op zijn kop”, aldus Maria Westerbos, directeur van Plastic Soup Foundation.
Wat vindt de CEO van Chemelot van deze oproep?
Wat is er precies aan de hand?
“We hebben in Nederland één van de meest uitgebreide en strenge watervergunningen die mogelijk is, en dat houdt verband met het feit dat wij lozen op de Maas. Die rivier kán erg tekeergaan met veel neerslag, hebben we natuurlijk onlangs gezien. Maar in de praktijk is de waterstand meestal laag, zeker in de zomer. Wat ik daarmee wil zeggen, is dat wij lozen op een rivier waar we moeten onthouden dat er relatief weinig water doorheen gaat. De vergunningen voor lozen op water hebben betrekking op verdunning, dus hoeveel water er in de rivier zit.
Van oudsher hebben we een enorm nadeel ten opzichte van de Rijn. Daar zijn de normen veel hoger omdat er meer dan tien keer zoveel water doorstroomt. Dat betekent dat we hier een intensief vergunningsproces hebben moeten doorlopen, zoals dat ook hoort. We hebben dat gedaan met drie waterbedrijven die drinkwater uit de Maas halen, maar ook met Rijkswaterstaat. En ik durf ook te zeggen, dat alle stoffen die we afvoeren daadwerkelijk in de vergunning zijn opgenomen: dus we houden rekening met alle 60 fabrieken die hier op Chemelot staan.
In die vergunning zit ook de norm voor microplastics: een paar microgram per liter. Als je dat optelt, kom je op de genoemde hoeveelheden uit van 14.000 kilo per jaar. Dat kan ik niet ontkennen. Het is wel goed om te beseffen dat het polymeren zijn, dus plastic op moleculair niveau. We zien dat zelf ook als een probleem, en zijn met een programma bezig met TNO.”
Kunnen die reststromen niet op een andere manier worden weggewerkt?
“Onze ambitie is een geheel circulaire fabriekssite te worden, waar water helemaal niet meer wordt geloosd. We gebruiken nu proceswater en koelwater, en ook regenwater gaat naar onze waterzuiveringsinstallatie. Maar als het gaat over plastic praat je over hoeveelheden in microgrammen, en de micro-afmetingen van het plastic maken het complex om eruit te halen.”
Wanneer willen jullie geheel circulair zijn?
“Wanneer we ons circulaire doel bereiken, is lastig om te zeggen. Ik wil geen valse beloftes maken. Je wilt niet weten hoeveel chemische stoffen jij als persoon al loost op water. En bij ons komt het bij 60 fabrieken vandaan. Uiteindelijk willen we helemaal niet lozen, en voor dat onderzoek loopt er nu een programma wat onderdeel is van Brightsite: wat betekent het als we volledig circulair willen zijn? Dat is een doorlopend proces.”
Hoe gaan jullie om met de omgeving met betrekking tot Chemelot en buurtbewoners?
“We hebben permanent overleg met een klankborggroep waarin wijkraden zijn vertegenwoordigd. Daarnaast heeft de RIVM een belevingsonderzoek gedaan als pilot, en gaan we met de daaruit voortgekomen inzichten een communicatiestrategie maken met de gemeentes en provincie.”
Wat zijn de stappen die jullie in de komende tijd nemen?
“Wat schoon water betreft, zitten we al dichtbij de oplossing gezien de strenge regels waar we mee te maken hebben. En we moeten niet vergeten dat we al veel hebben gedaan met betrekking tot de plastic korreltjes, een eindproduct van veel fabrieken. Voor dat restafval hebben we al zeer strikte maatregelen genomen, om te voorkomen dat korreltjes in de rivier terechtkomen. Zo worden alle auto’s en vrachtauto’s schoon geblazen als ze van Chemelot afrijden, zodat niet bij het nemen van bochten, de korreltjes in de berm terechtkomen.
Daarnaast rijden hier permanent veegwagens rond die de korrels opruimen. Helaas is het voorlopig nog niet te voorkomen dat op moleculair niveau deeltjes in het water terechtkomen. Maar dat is een van onze speerpunten. Alleen voor nu is het vergund en hebben waterbedrijven zelf er geen problemen mee. Overigens: we hebben het hier over de normen: het wil niet zeggen dat we dat daadwerkelijk gaan lozen, het is het maximum wat we mógen.”
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
