Cellulose, de bouwsteen van de celwanden van planten, is materiaal dat niet smelt wanneer het wordt verwarmd. Bestaande 3D-printers en productieprocessen voor plastics en metalen zijn daarom niet bruikbaar.
De onderzoekers losten dit op door de cellulose te mengen met een gel die voor 95 tot 99 procent uit water bestaat. Het mengsel was daarna heel precies te printen in een 3D-bioprinter. Met verschillende processen van vriezen en drogen is de vorm van het model te controleren.
Volledig biologisch afbreekbaar
De geslaagde proef maakt het volgens de onderzoekers mogelijk om biobased alternatieven uit de 3D-printer te halen die kunnen concurreren met plastics uit olieproducten en metalen. Dat zijn de belangrijkste grondstoffen voor de maakindustrie.
"Cellulose is een oneindige bron van hernieuwbare grondstof die 100 procent afbreekbaar is, zegt onderzoeksleider Paul Gatenholm van de Chalmers University of Technology.
Het bleek zelfs mogelijk met de nieuwe technologie een geleidende inkt te maken, door koolstof nanodeeltjes toe te voegen aan de hydrogel. Volgens de onderzoekers is het op termijn mogelijk om celluloseproducten te maken met een ingebouwd elektrisch circuit.
Bron: Chalmers University of Technology | Foto: Chalmers University of Technology
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
