“Investeerders moeten inzien dat de oceaan een thema is dat hen aangaat”, vindt Robert-Alexandre Poujade. Hij houdt zich sinds 2015 actief bezig met het thema ‘natuurlijk kapitaal’ bij BNP Paribas Asset Management. Dat is de vermogenstak van de financiële organisatie.
Poujade merkt dat de link tussen natuur en economie steeds vaker wordt gelegd. Door collega’s én door klanten die hun geld bij BNP Paribas Asset Management onderbrengen. “Zij zien dezelfde documentaires en lezen dezelfde rapporten als wij”, verklaart hij. Tegelijkertijd is er nog een lange weg te gaan. “Slechts 1 procent van sustainable finance betreft investeringen in natuurklimaatoplossingen.” Van het geld dat naar natuuroplossingen gaat, is een heel klein deel bestemd voor de verduurzaming van de zogenoemde blauwe economie.
De blauwe economie
Industrieën zoals de scheepvaart, havens, kusttoerisme, visserij en offshore hernieuwbare energiebronnen zijn voor hun bestaan afhankelijk van de oceaan. De OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) schatte de bruto toegevoegde waarde van de oceaan in 2010 op 1,5 biljoen dollar. Als we de oceaan als een land zouden beschouwen zou deze qua jaarlijkse opbrengsten de zevende economie ter wereld zijn.
Door vervuiling, natuurverlies en klimaatverandering is het echter slecht gesteld met de oceaan. Meer dan een derde van de visbestanden wereldwijd wordt overbevist, het zeeleven is aangetast door plasticvervuiling en chemisch afvalwater afkomstig van industrieën op het land en slechts 10 tot 30 procent van de koraalriffen zal naar verwachting een klimaat overleven dat tot 1,5 graad boven pre-industriële niveaus opwarmt.
Kortom, de opbrengsten van mensen en bedrijven die afhankelijk zijn van de oceaan zijn in gevaar. Desalniettemin is de aandacht voor de gezondheid van de oceaan gering. Zo blijkt uit een PwC-analyse van ruim duizend bedrijven dat SDG 14 één van de minst populaire duurzame ontwikkelingsdoelen is. SDG 14 richt zich op het behoud en duurzaam gebruik van de oceanen, zeeën en maritieme hulpbronnen. Alleen SDG 2, het aanpakken van honger scoort slechter.
De oceaan als risico
Het team van Poujade besteedt wel aandacht aan de impact die bedrijven hebben op de oceaan. “De interesse in het onderwerp is ontstaan, omdat we als team werken aan het identificeren van risico's en kansen vanuit een ESG-perspectief.” Environmental, Social en Governance-criteria zijn de eisen die (financiële) organisaties stellen op het gebied van milieubeheer, maatschappij en goed en transparant bestuur. Steeds meer financiële instellingen hanteren deze criteria om risico’s van bepaalde bedrijven te bepalen. “Als het gaat om natuurlijk kapitaal, dan is er een logische match met de oceaan of de blauwe economie.”
'Veel kosten komen nu op conto van de natuur'
Een groot deel van de risico’s ontstaat in het begin van de waardeketen, vertelt Poujade. Bijvoorbeeld als een bedrijf producten verkoopt die vis of zeevruchten bevatten. “Dan stellen we het betrokken bedrijf natuurlijk vragen over hun inkoopbeleid: wat voor soort vis verkopen ze, uit welke regio is deze afkomstig, et cetera. Het doel hiervan is om de bijbehorende kosten (de zogenoemde externalities) van onze economische groei zichtbaarder te maken. Veel van deze kosten komen nu op conto van de natuur.”
Als een bedrijf afhankelijk is van een bepaalde regio waar de visopbrengsten afnemen door bijvoorbeeld overbevissing, plasticvervuiling of opwarming van de aarde dan brengt dat risico’s met zich mee. Niet alleen voor dat bedrijf, maar ook voor de financiële instelling die het bedrijf geld leent of er aandelen in heeft. Vandaar dat BNP Paribas AM interesse heeft in het gezond maken en houden van de oceaan.
De oceaan als investeringskans
“Er is dus sprake van een risicogedeelte, maar er bestaan ook kansen”, benadrukt Poujade. Voorbeelden daarvan zijn investeringen in offshore windenergieprojecten, duurzame voedselproductie, fossielvrije schepen en bescherming en restoratie van mangroven. Het High Level Panel for a Sustainable Ocean Economy schat de hoogste opbrengsten voor investeringen in offshore wind. Daar levert elke geïnvesteerde dollar, onder de juiste omstandigheden, 17 dollar op. Poujade pleit ervoor dat alle soorten en maten investeerders in de oceaan investeren: van private equity tot grote vermogensbeheerders. “We moeten van die 1 procent investeringen in natuurklimaatoplossingen over naar grotere aantallen.”
Belangrijke rol voor de financiële sector
Banken, verzekeraars en investeerders spelen een belangrijke rol bij de financiering van de transitie naar een duurzame blauwe economie, stelt het United Nations Environmental Program (UNEP). Dat is de VN-organisatie die het milieubeleid op regionaal en wereldwijd niveau coördineert. Door hun kredietverlening en investeringsactiviteiten hebben financiële instellingen het vermogen om de duurzame transitie van aan de oceaan verbonden industrieën te versnellen.
'Je moet de handen uit de mouwen steken'
Poujade merkt dat de interesse voor de oceaan onder investeerders toeneemt. Zo wijst hij op een onderzoek van Credit Suisse onder maatschappelijk betrokken investeerders. Negen van de tien respondenten geeft aan interesse te hebben voor investeringen in een duurzame blauwe economie.
Dat er toch nog weinig geld naar oceaan-vriendelijke bedrijven en projecten gaat, komt door een gebrek aan kennis. Zo benadrukt Poujade dat het nodig is om daar mensen voor vrij te maken. “Je moet de handen uit de mouwen steken om geschikte bedrijven te vinden om in te investeren en bijvoorbeeld een betere dialoog te voeren met bedrijven die invloed hebben op de oceaan.”
Lees ook: Waarom beleggers kunnen én moeten bijdragen aan de transitie naar een duurzame economie
Het decennium van de oceaan
BNP Paribas probeert de aandacht van investeerders voor de oceaan te vergroten door kennis te delen en speciale producten aan te bieden. Zo werkte het bijvoorbeeld samen met andere partijen aan een fonds voor het herstel van koraalriffen en er zitten meer projecten in de pijplijn.
Wanneer beleggen in de oceaan mainstream is, vindt Poujade lastig te voorspellen. “Maar UNEP FI (red. een financieel initiatief waarbij UNEP in een publiek-privaat partnerschap samenwerkt met de financiële sector) bestempelde in hun rapport het komende decennium tot het decennium van de oceaan. Dus misschien zullen investeerders het in 2030 meer aanpakken. Zij moeten inzien dat de oceaan investeerbaar is.”
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
