Shell bouwt mee aan drijvend Portugees windpark

Een consortium van multinationals en start-ups werkt 20 kilometer uit de kust van Portugal aan een demonstratiewindpark met drie of vier drijvende windturbines. Het offshore project moet in 2018 in bedrijf zijn. Dan wekt het maximaal 25 megawatt duurzame elektriciteit op.

“Shell voorziet ons team van een brede kennisbasis op het vlak van offshore engineering”, zegt João Metelo, CEO van de Amerikaanse start-up Principle Power. Het Windfloat-concept van Principle Power bestaat uit een driehoek met drie grote drijvers op de punten. Bovenop een van die drijvers staat een windmolen.

Olie-industrie en offshore wind

Naast Shell en Principle Power zijn ook het Franse energiebedrijf Engie, het Spaanse olieconcern Repsol en een dochterbedrijf van het Japanse conglomeraat Mitsubishi betrokken bij het drijvende windpark.

Voor de kust van Portugal, waar de zee 85 tot 100 meter diep is, vormen de drijvende windturbines een alternatief voor vaste offshore funderingen. Voor zeedieptes van 45 meter of meer is het onaantrekkelijk om vaste palen in de zeebodem te heien.

Het 25 megawatt grote offshore windpark volgt op een test met een Windfloat-windturbine van 2 megawatt. Deze kleinere versie dobbert sinds 2011 voor de Portugese kust en heeft inmiddels ruim 16 gigawattuur duurzame windstroom geproduceerd. Met de opschaling van de technologie willen de projectpartners aantonen dat drijvende windparken financieel haalbaar zijn.

Dobber of driehoek

Het Noorse oliebedrijf Statoil bouwt voor de kust van Schotland ook een drijvend windpark in de diepe zee. Met vijf windturbines van 6 megawatt levert het drijvende windpark stroom voor 20.000 huishoudens.

Statoil maakt gebruik van een holle buis als drijver. Dankzij verankering op de zeebodem blijven ook met dit simpeler concept de windmolens overeind. Samen met ExxonMobil onderzoekt Statoil of deze dobberende windturbines kunnen helpen in de oliewinning op zee.

Bron: Principle Power  | Foto: Vestas