De aankondiging van de bouw van de nieuwe turbine komt slechts enkele maanden na de presentatie van MYSE waarin het bedrijf een 18 megawatt windturbine toonde. Dit model was de tot dan toe grootste turbine die een windmolenbouwer op de planning had staan. Een rotatie van de 140 meter lange bladen van dit 18 megawatt model beslaat in totaal een oppervlakte van meer dan 66.000 vierkante meter.
MYSE doet daar nu dus zelf nog een schepje bovenop. De diameter van de rotorbladen van de 22 megawatt turbine wordt 310 meter, goed voor een totaal oppervlak van 75.477 vierkante meter per rondje. Deze windturbines worden volgens planning vanaf 2025 gebouwd.
Groot, groter, grootst
Los van het gegeven dat zo’n gigantische windturbine ongetwijfeld indrukwekkend is om te zien, rijst de vraag: waarom moet het steeds groter? Voor een deel ligt het antwoord bij de energieopbrengst. Voor een groot deel hangt deze namelijk af van de grootte van het oppervlak die een rotatie beslaat. Hoe groter het oppervlak, hoe meer energie er geoogst wordt. En hoe groter de diameter van de rotorbladen, hoe groter het oppervlak wordt met elke meter extra.
Ter vergelijking, bij een diameter van 20 meter levert een extra meter ongeveer 34 vierkante meter oppervlakte extra op. Tel je een meter op bij een grotere turbine met een diameter van 50 meter, dan krijg je er 79 vierkante meter oppervlakte per rotatie bij.
Bestand tegen tyfoons
Daarnaast is het voor MYSE belangrijk dat hun turbines extreme weersomstandigheden, en zelfs tyfoons kunnen weerstaan. De vorige 18 megawatt turbine moet kunnen blijven draaien bij windsnelheden tot 202 kilometer per uur. Dat zijn snelheden die alleen bij de hoogste categorie tyfoons voorkomen. Groter is dus robuuster in de ogen van MYSE.
Tot slot lijkt er in windmolenland ook sprake te zijn van een prestigestrijd. Begin januari dit jaar presenteerde een ander Chinees bedrijf, CSSC, hun plannen voor de bouw van een 18 megawatt turbine met een diameter van 260 meter. Het moest de grootste windturbine ter wereld worden. Het hield dit record precies een week. Daarna presenteerde MYSE hun 18 megawattmodel met een diameter van 280 meter. Om de concurrentie een stap voor te zijn doet MYSE daar nu dus zelf een stapje bovenop.
Van verticale molens tot 50 megawatt modellen
De plannen van MYSE lijken redelijk concreet. En hoewel de installatie en activatie van hun 18 en 22 megawatt turbines nog moet gebeuren, werd deze zomer voor het eerst hun 16 megawatt turbine aangezet. Aan de andere kant zijn er meerdere (jonge) bedrijven die de bouw van nog grotere molens hebben aangekondigd. Zo wil World Wide Wind in 2029 een verticale windturbine bouwen die 400 meter hoog is en een vermogen heeft van 40 megawatt. En aan de universiteit van Virginia zijn onderzoekers zelfs bezig met een 50 megawatt variant.
Door technologische vooruitgang lijkt er inmiddels steeds meer mogelijk. Waar vroeger omvang en transport de limiterende factor waren, is dat nu niet meer zo. Constructiekranen zijn groter en windmolens kunnen inmiddels in segmenten opgebouwd worden. Of de ambitieuze vermogens tot 50 megawatt allemaal mogelijk zijn, antwoordde emeritus hoogleraar windenergie van de TU/Delft Gerrard van Bussel destijds tegen Change Inc.: “Daar doe ik geen uitspraken meer over. Twintig jaar geleden dachten we dat 20 megawatt turbines onmogelijk waren. Het lijkt er nu sterk op dat we toch die kant op gaan.”
Lees ook:
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
