‘Nagenoeg onzichtbare’ zonnecel uit Japan

Hoewel transparante zonnecellen langer bestaan, ging de transparantie nooit verder dan 70 procent. In de praktijk betekent dit dat het glas altijd een beetje verkleurd lijkt. De apparatuur die nodig is om zon om te zetten in elektriciteit is immers niet heel doorschijnend en ‘vervuilt’ daarmee het glas.

Maar Japanse onderzoekers van de Tohoku-universiteit combineerden materialen op een slimme manier om meer doorzichtigheid te krijgen. Indiumtinoxide is een transparante elektrode en wolfraamzwavel werkt als fotovoltaïsche cel, die zonlicht omzet in stroom. Beide materialen zijn doorzichtiger dan wat we nu doorgaans gebruiken.

Bijna doorzichtig en hoog vermogen

Dat leidt, in theorie, tot een cel die 79 procent van het licht doorlaat. Maar werkt de cel dan wel goed als zonnepaneel? Jazeker. De onderzoekers denken dat, als ze alle omstandigheden zouden perfectioneren, er 420 picowatt (een picowatt is een biljoenste watt) vermogen uit een vierkante centimer kan komen. Voor silicium-zonnecellen geldt dat een vierkante meter zo’n 200 watt vermogen oplevert.

Lees ook: Transparante zonnecellen maken kas energieneutraal

Voorlopig is dit alles nog vooral theorie. Want in de praktijk is het nog lang niet zo ver. In feite hebben de onderzoekers alleen laten zien dat de combinatie van materialen die ze gebruiken kán werken. En dat, als je alles optimaal in elkaar steekt op grotere schaal, je indrukwekkende cijfers kunt krijgen.

Realistisch?

Maar de route van theorie in het lab naar praktijk op het dak is lang en vol met verliezen van efficiëntie. Daar komen ook nog de kosten bij; er is een reden dat men doorgaans geen (relatief) zeldzame metaalcombinaties gebruikt voor zonnepanelen. Silicium is zo goedkoop en kan op zo’n grote schaal gemaakt worden, dat het lastig concurreren is.

Dus morgen je ruimten vervangen door doorzichtige zonnepanelen, dat zit er niet in. Maar met dit soort onderzoek wordt zoiets in de toekomst wel mogelijk. Uiteindelijk moet de wetenschap toch kruipen, voordat het bedrijfsleven een uitvinding kan laten sprinten richting een duurzamere wereld.