Zonnepanelen en windenergie zijn inmiddels mainstream, maar innovatie in duurzame energie blijft nodig. Zo zoeken we nog steeds naar commerciële oplossingen voor duurzame warmte en duurzame brandstoffen.
Innovatie komt uit bizarre breinen en gelukkige ongelukjes. “If at first the idea is not absurd, then there is no hope for it,” zou Albert Einstein ooit gezegd hebben.
Dus deze vijf bizarre energiebronnen zijn mogelijk het antwoord op de vraag: waar komt onze stroom over tien jaar vandaan?
1. Uit bacteriën
In rust is Bacillus subtilis taai en rimpelig. Maar als deze spore eenmaal in aanraking komt met water zet hij sterk uit. Droog hem uit en hij keert weer terug naar zijn oorspronkelijke staat.
Interessant, dachten onderzoekers van Columbia University. Ze plaatsten de bacterie op een rubber velletje en dompelden het velletje in water. Daarna droogde ze het weer. Door het uitzetten en inkrimpen begon het velletje te trillen en ontstond er stroom.
Dat kan nooit veel zijn.
Tijdens het testen bleek het velletje echter duizend keer de kracht te genereren van een menselijke spier. Ongeveer een halve kilo van de opgedroogde sporen ontwikkelde genoeg kracht om een auto één meter van de grond te tillen.
http://vimeo.com/85151102
2. Uit zeewater
Wetenschappers in dienst van de Amerikaanse marine hebben zeewater omgezet in brandstof.
Hoe? Dat is geheim.
De Amerikanen zijn er in ieder geval in geslaagd om gelijktijdig kooldioxide en waterstofgas te scheiden van zeewater. Een katalysator zet de gassen vervolgens om in vloeibare brandstof. Een modelvliegtuigje heeft al gevlogen op de verkregen brandstof.
Het is handig voor een schip om te varen in zijn eigen brandstof. Maar wellicht dat we in de toekomst ook files naar Noordwijk hebben om te tanken uit de Noordzee.
3. Uit een soort gigantische zonneschoorsteen
Hij maakte, samen met de flamboyante Britse ondernemer Richard Branson, de eerste tocht rond de wereld in een luchtballon.
Nu wil de Zweed Per Lindstrand een opblaasbare zonneschoorsteen bouwen.
Een bedrag van € 15 mln zou goed moeten zijn voor het verwezenlijken van een 130 megawatt-energiecentrale.
Het idee is niet nieuw. Lees: al meer dan 100 jaar oud. Opstijgende warme lucht, opgewarmd door de zon, stroomt door een schoorsteen en drijft turbines aan die stroom genereren.
Lindstrands toren moet één kilometer hoog worden en is gemaakt van stof. Volgens Lindstrand kost een schoorsteen van beton ruim € 553 mln. De opblaasbare variant slechts een fractie. “Een bedrag van € 15 mln zou goed moeten zijn voor het verwezenlijken van een 130 megawatt-energiecentrale.”
4. Uit vliegers
[caption id="attachment_64240" align="alignright" width="300"] Een vlieger van Skysails op de MS Theseus[/caption]
De grootste olietankers ter wereld (de Ultra Large Crude Carriers) wegen volgeladen zo’n 550.000 ton. Dat zijn ongeveer 140.000 olifanten.
Er zijn mensen die denken dat je een vlieger voor zo’n schip kan hangen om het schip voort te trekken en zo brandstof te besparen.
Het gekke is: ze hebben gelijk.
Het Duitse Skysails maakt vliegers op industriële schaal die zo veel trekkracht hebben dat die de motoren van zeeschepen ontlasten.
In 2010 verkocht Skysails zijn eerste installatie aan het grootste vissersschip van Duitsland: de Maartje Theadora. Dit schip wordt voortgetrokken door een vlieger van 160 vierkante meter. SkySails wil doorgroeien naar vliegers van 1.600 vierkante meter en kan hiermee naar eigen zeggen een brandstofbesparing tot 50 procent realiseren.
Nederlandse inbreng in deze innovatie is te vinden in het touwtje dat de vlieger aan het schip bindt. Chemiebedrijf DSM heeft het materiaal ontwikkeld dat sterk genoeg is om een containerschip op sleeptouw te nemen: Dyneema. Het lichtgewicht materiaal is soepel, maar toch vijftien keer sterker dan staal.
5. Uit de WAMSR
Kernenergie is CO2-vrij en misschien zelfs onvermijdelijk om klimaatverandering te stoppen. Maar dat kernafval is lastig.
De Amerikaanse startup Transatomic Power werkt aan een methode om kernafval om te zetten in een schone bron van energie. Hun revolutionaire technologie heet WAMSR, oftewel Waste-Annihilating Molten Salt Reactor.
Wij voorzien de wereld van energie en tegelijkertijd reduceren wij al het kernafval. Daar zit veel leuks in denken wij.
WAMSR is in staat om de overgebleven energie uit kernafval te extraheren en reduceert daarmee de hoeveelheid kernafval met maximaal 98 procent. Wereldwijd is er ongeveer 270.000 ton hoogwaardig kernafval dat geschikt is.
Aan het hoofd van het onderzoek bij Transatomic Power staat Leslie Dewan. “Met onze technologie kunnen wij kernafval efficiënt gebruiken en de wereld voor 72 jaar van energie voorzien,” aldus Dewan. “Wij voorzien de wereld van energie en tegelijkertijd reduceren wij al het kernafval. Daar zit veel leuks in denken wij.”
Foto: Larry & Teddy Page via Flickr.com
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
