Wetgeving moet afvalstroom van windmolenwieken in goede banen leiden

Windmolens zijn gebouwd om zo veel mogelijk wind vangen. Daar is robuust materiaal voor nodig. De wieken van windturbines bestaan dan ook uit verschillende materialen, zoals kunststof, glasvezels en hars. Daardoor zijn ze sterk, maar het maakt het recycleproces niet makkelijk.

Recyclen is duur

Na een jaar of twintig is een windturbine vaak afgeschreven. “Omdat het zo duur is om de wieken te recyclen en de teruggewonnen materialen zo weinig waard zijn, is het niet realistisch om te verwachten dat er recyclingsoplossingen vanuit de markt komen”, zegt professor Peter Majewski tegen Insurance Journal. Hij leidde het onderzoek dat deze maand is gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Renewable and Sustainable Energy Reviews.

In veel delen van de wereld worden windturbinebladen op stortplaatsen gedumpt, maar sommige Europese landen verbieden deze praktijken. De schatting is dat er in 2050 wereldwijd meer dan 40 miljoen ton windmolenwiekenafval zal zijn.

Fabriek in Groningse Eemshaven

Hoewel een consortium van bedrijven in de Groningse Eemshaven een fabriek wil bouwen voor de recycling van windmolenwieken, zijn er nog geen concrete plannen voor de bouw van de fabriek. Over een aantal jaar verwacht het samenwerkingsverband honderden windmolens op de Noordzee onderdeel te maken van het recyclingsysteem.

Ook andere bedrijven bedenken manieren om de wieken een tweede leven te geven: als stoeptegels of speeltoestellen in de speeltuin. Maar van een windmolenwiek een nieuwe windmolenwiek maken is nog altijd de beste oplossing.

Afvalberg moet nog komen

Volgens onderzoeker Majewski moeten beleidsmakers ingrijpen om te voorkomen dat de afvalberg met windmolenwieken in de verbrandingsoven belandt. Daarom wijst het onderzoek naar een uitgebreide producentenverantwoordelijkheid, net zoals dat geldt voor elektronica en binnenkort voor kleding.

Producenten verantwoordelijk maken

Dat betekent dat de fabrikant de verantwoordelijkheid moet nemen voor wat er aan het einde van de levensduur met de wieken moet gebeuren. Hoewel zelfregulering een oplossing kan bieden, is Majewski van mening dat er officiële kaders nodig zijn. “Als fabrikanten verdwijnen of windparken failliet gaan, moeten we ervoor zorgen dat de processen nog steeds aanwezig zijn om de turbinebladen op de juiste manier op te ruimen.”