Victor Vreeken (Black Bear Carbon): “Overal waar versleten banden op een afvalstapel terechtkomen, hebben wij bestaansrecht”

Wat is jouw visie op een (duurzame) toekomst?

“We moeten veel meer in balans leven met wat de aarde ons schenkt. Ik denk dat we zelfs nog een stukje moeten herstellen van wat we in het verleden kapot hebben gemaakt. Dat kan alleen als we ons consumptiepatroon wijzigen. En misschien een beetje filosofisch, maar toch: als het gaat om ongelijkheid en welvaart denk ik dat wij andere landen een bepaald welvaartspeil niet kunnen ontzeggen. Derdewereldlanden hebben ook recht op de ontwikkeling die wij doormaakten anders krijgen we oorlogen en conflicten. Dus we moeten echt naar een circulaire economie toe. Daar werkt Black Bear Carbon ook aan.

Wij hebben als ondernemers een technologie ontwikkeld, geld opgehaald en een eerste fabriek gebouwd om aan te tonen dat onze technologie om carbon black terug te winnen werkt. Die fabriek is helaas in 2019 afgebrand dus nu bouwen we een nieuwe fabriek die beter en professioneler is en die hopelijk een springplank vormt voor tientallen fabrieken verspreid over de hele wereld. Overal waar versleten banden op een afvalstapel terechtkomen, hebben wij bestaansrecht met onze technologie.”

Wat voor impact maken jullie als bedrijf?

Alles wat zwart is, bevat carbon black als kleurstof. De achterkant van je iPhone, je toetsenbord, je muis, maar ook zwarte verf en het dashboard van auto’s. Het andere toepassingsgebied is als toevoeging aan rubber om stevigheid te geven. We hebben nog geen toegang tot alle afvalstromen waar carbon black in zit. Van alle carbon black die geproduceerd wordt gaat 70 procent naar autobanden en truckbanden. Via afvalstromen zijn die banden uiteindelijk weer beschikbaar voor onze technologie en maken wij er opnieuw carbon black van. Dat betekent dat we ongeveer 70 procent kunnen terugwinnen. Er belanden ruim 1 miljard banden op de afvalstapel. Elke band weegt gemiddeld ongeveer 10 kilo. Reken maar uit hoeveel duizenden tonnen afval per jaar daardoor beschikbaar zijn als grondstof.

Carbon black wordt gemaakt met olie en bij de productie ervan komt CO2 vrij. Bij de terugwinning van 1 kilo carbon black stoten wij minder CO2 uit, dan dat er vrijkomt bij de productie van 1 kilo carbon black uit olie. Dus wij hebben een gunstigere voetafdruk dan het product dat wij kunnen vervangen. Dat is de CO2-utstoot die we aan de voorkant besparen. Daarnaast besparen we aan de achterkant. Het grootste gedeelte van de oude banden wordt niet hergebruikt of gerecycled, maar verbrand. Daar komt CO2 bij vrij. We besparen dus eigenlijk op drie plekken: we besparen olie, CO2-emissie bij de productie en door verbranding te voorkomen. Dat betekent natuurlijk niet dat onze zoektocht beëindigd is. We blijven zoeken naar manieren om het slimmer en beter te doen. Wij gebruiken nu bijvoorbeeld aardgas om onze ovens te verwarmen, tegelijkertijd produceren wij gas in ons proces. In de toekomst zou het natuurlijk fantastisch zijn als we het gas dat we zelf produceren meteen weer kunnen gebruiken om die ovens te verwarmen.

Op wereldschaal is onze bijdrage niet zo groot dat we het hele CO2-probleem oplossen, maar we dragen wel bij aan de oplossing. Ik geloof er echt in dat vele handen licht werk maken. Veel kleine initiatieven dragen bij aan het grote doel: een circulaire economie bereiken.”

Hoe geef jij leiding?

“Wij zitten nu in een fase waarin ik meewerkend voorman ben. Dat is van cruciaal belang. We hebben een klein management team waarbij we elke dag ook gewoon bezig zijn met PowerPoint-slides maken, Excel-files modeleren, rekenen, we boeken zelf de reizen die we maken. We zijn eigenlijk gewoon heel hands on bezig elke dag. Zoals het leiderschap van de aanvoerder van het Nederlands elftal Virgil van Dijk: meestrijden en meeknokken. Om juist als het tegenzit het voortouw te nemen en als het meezit het team ondersteunen.”