“Drie jaar geleden heb ik samen met een aantal medeoprichters het idee ontwikkeld om CO2 niet als afvalstof, maar als grondstof te gebruiken. Als je CO2 laat reageren met het mineraal olivijn, ontstaan de steenpoeders magnesiumcarbonaat en silica. Als je dus CO2 afvangt uit de atmosfeer, kun je die permanent opslaan in vaste stoffen. Maar die vaste stoffen hebben ook nuttige toepassingen. Je kunt er namelijk cement mee maken, en dus ook beton.”
Beurzen en congressen
Knops heeft zich veel moeten inspannen om Paebbl aan de man te krijgen. Hoe doet hij dat? “Nou, dat zal ik je even laten zien”, zegt hij lachend. Knops loopt door zijn woning en opent de deur naar een kamer die volhangt met keycords met zijn naam erop. “Ik heb enorm veel congressen, beurzen en workshops bezocht om ons verhaal te vertellen, en heb ook meegewerkt aan de ontwikkeling van het Betonakkoord (afspraken tussen bedrijven om de bouwsector te verduurzamen, red.). En voor ik dat verhaal kon vertellen, moest ik natuurlijk zeker weten dat het klopt. Ik ben van huis uit natuurkundige en heb veel academisch onderzoek gedaan naar de techniek van Paebbl. Het is een ontwikkeling die al vijftien jaar bezig is.”
