Jan Fransen werkt sinds 1994 bij Green Award. De stichting levert een vrijwillige certificering voor schepen en rederijen. Fransen vervulde verschillende functies bij het bedrijf voordat hij managing director werd. Daarvoor werkte hij bij het havenbedrijf Rotterdam. Hij studeerde aan het Maritiem Instituut de Ruyter te Vlissingen, waarna hij ging varen.
Visie
“Bijna 90 procent van de goederen wordt per schip vervoerd. Als je via Marine traffic naar de wereldkaart kijkt, zie je hoeveel schepen zich over de wereld bewegen. Al die schepen stoten emissies uit: stikstof, fijnstof, maar ook CO2. Dat heeft uiteraard effect op klimaatverandering. Dus dan zie je hoe belangrijk de scheepvaart is voor ons bestaan, maar ook als je het hebt over duurzaam transport.
Wij zijn groot voorstander van vrijwilligheid. Ongeveer vijf jaar na de start van Green Award kreeg de Europese Commissie lucht van ons certificaat; dat schepen korting krijgen in een haven als zij aantoonbaar aan onze eisen voldoen. Dat doen we dus samen met de havens. Toen bedacht iemand bij de commissie dat alle schepen die Europa aandoen verplicht aan het certificaat moesten voldoen. Wij hebben ons daar heftig tegen verzet. Ik wil het niet helemaal zwart-wit zeggen, maar er zijn hele mooie conventies waar heel veel schepen gewoon niet aan voldoen. Om dat te voorkomen vinden wij dat het vrijwillig moet zijn. De reder moet erin geloven en het eigenlijk als een soort product zien waarmee hij zich kan profileren.”
Leiderschap
“Wij geloven heel sterk in teambuilding. Ik ben de directeur, maar dat ben ik alleen als ik een tik op de vingers moet geven of als er een probleem is. Dan sta ik op. Verder zijn we allemaal gelijk. Als zeevarende vind ik hoe een anker op een schip werkt daar een mooie omschrijving van.
Een schip gaat ten anker door gebruik te maken van zijn anker die met een ketting aan het schip verbonden is. Het schip ligt ten anker op het gewicht van de ketting. Die ketting is bepalend. Wij zien onszelf als de ketting van een schip dat ten anker ligt. De schalmen van die ketting zijn allemaal hetzelfde. Ik ben een van die schalmen net als mijn collega’s. Wij geloven er heel sterk in dat iedereen zichzelf moet ontwikkelen, met ideeën moet komen en vooruit moet denken. Ik probeer dat te stimuleren door goed te luisteren, maar ook door uitdagend te zijn en de puntjes op de I te zetten.”
Impact
“Ik kan wel zeggen dat we van alles hebben bewerkstelligd, maar zo zit de wereld niet in elkaar. Je moet het met elkaar doen. Daarom vind ik goal nummer 17 van de Verenigde Naties belangrijk. Als ik terugkijk, en ook naar de samenstelling van ons bestuur waarin de industrie vertegenwoordigd is, dan hebben we met zijn allen toch wel voor elkaar gekregen dat de scheepvaart een stuk veiliger en schoner is geworden.
We zijn in 1994 van start gegaan. Ik werkte toen voor het havenbedrijf Rotterdam. Er werd aan mij en twee collega’s gevraagd om in kaart te brengen welke schepen we graag in de haven zien en welke niet. Zo zijn we gaan nadenken over een programma waarmee we die scheepvaart schoner en veiliger konden maken.
We kijken naar heel veel aspecten. Aspecten die effect hebben op milieu en luchtkwaliteit, maar we kijken ook naar de kwaliteit van de bemanning, onderhoud, instrumenten aan boord, hoe het schip is ingericht… Dat wordt langzaamaan opgepakt door reders. Die gaan daaraan voldoen als ze nieuwbouw plegen en zo duwen we ze langzaam in een bepaalde richting. In het binnenvaartprogramma hebben we bijvoorbeeld een getrapt certificatiesysteem: brons, zilver, goud. Onze binnenvaartcoördinator wordt regelmatig gebeld door schippers met de vraag of zij bij de vervanging van een motor of generator van brons naar zilver gaan. Dat werkt, want we zien echt een groei van brons naar zilver.”
