Tekort aan arbeidskrachten
Oprichter Tim Kreukniet werkte voorheen in het elektrisch vervoer. Maar toen daar de grote transitie voorbij was, wilde hij zich richten op een bredere tak van sport: niet alleen het reduceren van CO2, maar tegelijkertijd de luchtkwaliteit en biodiversiteit bevorderen. “Via Antler, een incubator voor ondernemers die co-founders zoeken, kwam ik in contact met Mohammed Boussama. Hij komt oorspronkelijk uit Tunesië, uit een boerenfamilie, en vertelde dat ze altijd een tekort hebben aan mensen voor op het land.”
Ze bedachten in eerste instantie een robot die ziektes kon detecteren. Maar nadat ze in Nederland boeren hadden geïnterviewd, bleek er toch meer behoefte te zijn aan een praktisch helpende hand. “De conclusie was dat ze het allemaal leuk en aardig vonden, maar omdat ze in het seizoen al meer dan 80 uur in de week werken, hadden ze geen tijd om dat ook nog bij te houden. Ze hebben vooral extra handen nodig voor óp het land.”
Autonome onkruidwiedrobot
Daaruit is de autonome onkruidwiedrobot Trabotyx ontstaan. CTO Boussama, met een passie voor robotica en achtergrond in de lucht- en ruimtevaartindustrie, heeft de robot vervolgens ontwikkeld. Maar hoe werkt het precies? Kreukniet: “De boer zet de robot op zijn land, die op basis van computervisie over de gewassen heenrijdt. Met een speciaal schoffelsysteem schoffelt hij dicht langs het gewas, en drukt hij het onkruid de kop in. Als de robot geen gewassen meer voor zich ziet, gaat hij naar de volgende rij.” En als er iets fout gaat, kunnen Kreukniet en zijn team hem vanaf een afstand, via de cloud, besturen. Zodat de boer zich ook daar niet druk om hoeft te maken.
Een enorme tijdswinst voor biologische boeren, waar dit onkruid allemaal met de hand moet worden verwijderd. Spuiten met bestrijdingsmiddelen is voor hen immers uit den boze. “Een gemiddelde bioboer is minimaal 50 uur per hectare bezig met het handmatig wieden van onkruid. Daar huurt hij mensen voor in, wat geld kost. Laten we zeggen 20 euro per uur. Dat is 1000 euro per hectare.” Kreukniet wil dat de robot 25 procent goedkoper is, dan wat de biologische boer nu betaalt. “Laten we zeggen, 750 euro per hectare.” Een gangbare boer is veel minder geld kwijt, zo’n 300 euro per hectare, omdat spuiten met gif een stuk minder arbeidsintensief is. “Maar omdat glyfosaat onder druk staat door de negatieve impact ervan op gezondheid en milieu, is het slechts een kwestie van tijd voordat ook zij moeten overstappen”, denkt Kreukniet.
