Tarwe is een van de meest geteelde gewassen ter wereld. Het levert meer dan twintig procent van het totale aantal calorieën dat wij via onze dagelijkse voeding binnen krijgen. Door klimaatverandering kan de toekomstige tarweopbrengst wel eens veel lager uitvallen, terwijl de wereldbevolking doorgroeit.
Veredeling
De tarwe die we tegenwoordig eten, is afgeleid van wilde variëteiten die werden geteeld in het Midden-Oosten. Met de tijd werden deze oorspronkelijke soorten steeds een beetje aangepast. Traditionele tarwerassen werden zo veredeld dat ze sneller groeiden en meer opleverden. Planten met eigenschappen die toen als niet waardevol werden beschouwd, werden afgedankt en niet meer onderhouden.
Daar ondervinden we nu de gevolgen van. De verloren tarweplanten zijn namelijk van groot belang voor gewasveredelaars en voedingswetenschappers. Ze zijn onderdeel van de genetische toolkit die nodig is om nieuwe soorten te ontwikkelen.
Watkins-collectie
Dankzij de collectie van Watkins zijn deze jarenoude tarwezaden bewaard gebleven. Daarmee kunnen nieuwe tarweplanten worden ontwikkeld die beter bestand zijn tegen de gevolgen van klimaatverandering. Denk aan zware regenval, maar ook periodes van droogte.
Met behulp van de oude verzameling worden al nieuwe stammen ontwikkeld. Het Britse wetenschappelijk instituut John Innes Centre werkt daarvoor samen met de Indiase Punjab Agricultural University. "In feite hebben we een goudmijn ontdekt", zei Simon Griffiths, geneticus en betrokken bij het project, tegen The Guardian. "We hebben ontdekt dat de Watkins-collectie vol zit met nuttige variatie die bij moderne tarwe eenvoudigweg ontbreekt."
Zijn tijd ver vooruit
"Cruciaal was dat Watkins zich realiseerde dat, toen we begonnen met het kweken van nieuwe tarwevariëteiten, genen waarvan toen werd gedacht dat ze van weinig nut waren en die uit stammen werden verwijderd, in de toekomst nog steeds van waarde konden zijn", aldus Griffiths.
“Zijn denken was zijn tijd ver vooruit. Hij realiseerde zich dat de genetische diversiteit – in dit geval van tarwe – werd uitgehold en dat we daar dringend een einde aan moesten maken. Er waren maar weinig wetenschappers die in die tijd aan dit probleem dachten. Watkins dacht duidelijk ver vooruit op zijn tijd, en daar zijn we hem dankbaar voor.”
Lees ook:
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
