Het moet een monsterklus zijn geweest. De 'global ecosystem typology' is het gebundelde werk van tientallen verschillende organisaties en meer dan honderd ecosysteemspecialisten van over de hele wereld. De wetenschappers van de Universiteit van Nieuw-Zuid-Wales (UNSW) in Sydney hadden de leiding en publiceerden hun werk deze week in Nature.
Land en water
“Voor het eerst hebben we een gemeenschappelijk platform dat alle ecosystemen van de hele planeet identificeert, definieert en beschrijft", zegt een van de hoofdonderzoekers professor David Keith. “Het lijkt misschien gek dat dit nog nooit eerder is gedaan. Maar van oudsher werkten wetenschappers vooral verdeeld over de verschillende ecosystemen marine, zoetwater en land. Dit is de eerste keer dat al deze kennis is samengebracht in één raamwerk.”
Lees ook: Changemaker Marjan Minnesma: "Ieder huis van het gas af is er één"
Pyramide van ecosystemen
De onderzoekers bouwden de ecosysteemtypologie op in zes in lagen. De bovenste laag bestaat uit de vier ‘core realms’ land, zee, zoetwater en ondergronds. De laag daaronder bestaat uit de zes rijken waar de core realms elkaar raken, bijvoorbeeld ondergrondse rivieren en kuststreken. Op deze manier splitsten de wetenschappers elk subdomein uit in nieuwe rijken, wat uiteindelijke leidt tot 110 verschillende ecosystemen.
Mijnen en riolering
Natuurlijk beschreven de wetenschappers de ‘bekende namen’ als koraalriffen en regenwouden, maar ook definieerden ze ecosystemen die minder bekend zijn zoals diepe oceaantroggen en microscopisch leven in stenen. Ze brachten zelfs ecosystemen in kaart die door de mens gemaakt zijn, waaronder ondergelopen mijnen en rioleringen.
De onderzoekers maakten de global ecosystem typology bovendien openbaar toegankelijk via deze website. Gebruikers kunnen door muisklikken steeds verder afdalen in de ecosysteempyramide en op kaarten zien waar deze ecosystemen zich bevinden.
Lees ook: Kelly Schwegler (Stichting !Woon) over energiearmoede: "Het taboe op armoede is er ineens af"
Biodiversiteitsverlies
Het onderzoek komt naar buiten op dezelfde dag dat het Wereld Natuur Fonds de alarmklokken luidt. Sinds 1970 zijn de populaties van wilde dieren met 69 procent afgenomen. Volgens de wetenschappers biedt de typologie een veel steviger fundament om beleid op te stellen voor het behoud en beheer van leven op aarde.
"Inspanningen voor het behoud van biodiversiteit zijn grotendeels geconcentreerd op het niveau van de soort, omdat dit tastbaarder is", zegt professor Keith. "Maar een bredere focus op zowel ecosystemen als soorten vergroot de kans op het behouden van dieren en planten, evenals de functies die de natuur de mens biedt.
Lees ook: Nieuw-Zeelandse regering wil belasting voor boerende koeien en schapen
Politiek en industrie
De onderzoekers hopen dat beleidsmakers en de industrie de typologie als context gebruiken voor de plannen die ze maken. Het kan hen helpen bij het nemen van beslissingen, bijvoorbeeld over de keus waar bescherm- en herstelkansen het grootst zijn, of infrastructurele ontwikkelingen de minste milieu-impact hebben.
Op 15 december dit jaar organiseert Montreal de grote biodiversiteitstop van de Verenigde Naties. De voorbereidingen voor die bijeenkomst wijzen op een sterkere nadruk op behoud en beheer van ecosystemen in de komende decennia.
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief: iedere dag rond 07.00 uur het laatste nieuws
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan! Schrijf je hier in voor onze dagelijkse nieuwsbrief.
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
