Het aantal zeevogels is sinds de jaren vijftig met 70 procent afgenomen. Tijd voor herstel dus. Dat is extra belangrijk, omdat het terugbrengen van zeevogels ook de ecosystemen in de oceaan versterkt. En die spelen weer een grote rol in de opslag van koolstof.
Vormer van ecosystemen
Zeevogels ontwikkelden zich zo’n 60 miljoen jaar geleden, toen de continenten van de aarde afdreven naar hun huidige posities en de moderne oceanen hun vorm kregen. Ze verspreidden zich over duizenden eilanden in de uitdijende zeeën. Vanaf het moment dat vliegende dinosauriërs en grote zeereptielen uitstierven, kregen zeevogels een rol als vormer van ecosystemen.
Biologische koolstofpomp
De dieren zijn goed voor het klimaat, omdat ze een grote rol spelen in een koolstofkringloop. Via guano verspreiden zeevogels voedingsstoffen die gunstig zijn voor plankton, zeegras en koraalriffen. Die voeden op hun beurt vispopulaties, die dan weer worden gegeten door zeevogels en zeezoogdieren. Zo ontstaat een cyclus die een soort biologische koolstofpomp is. En hoe sterker die pomp, hoe meer koolstofdioxide er in de zeebodem terechtkomt.
Populaties vergroten
Tijd dus om actief zeevogelpopulaties te laten groeien. Dat kan door translocatie, het verplaatsen van dieren om populaties opnieuw te introduceren in een gebied, of door dieren naar een herstellocatie lokken om zo populaties te vergroten. Door dergelijke methodes worden de biodiversiteit en de veerkracht van ecosystemen verbeterd, wat dus positieve effecten kan hebben op het klimaat.
Database
Er gebeurt al veel op dit gebied. Onderzoek van Dena Spatz, senior behoud- onderzoeker bij de Pacific Rim Conservation (dit is een organisatie die zich bezighoudt met behoud en herstel van vogelpopulaties en ecosystemen in Hawaii en de Pacifische regio), laat zien dat zeevogels positief reageren op herstel, met name op eilanden waar bedreigingen kunnen worden beperkt. De organisatie heeft nu een Seabird Restoration Database ontwikkeld, die laat zien wat de meest succesvolle projecten van de afgelopen jaren zijn. Met die informatie kan met in de toekomst gerichter te werk gaan op het gebied van herstel en behoud.
Herstelacties doeltreffend
De uitkomsten zijn in ieder geval al positief te noemen. 76 Procent van de 851 onderzochte herstelprojecten resulteerde in nageslacht binnen twee jaar na de start. Dit laat zien dat acties voor het herstel van zeevogelpopulaties in algemene zin doeltreffend zijn. De database biedt nu een basis voor het volgen van de voortgang van het behoud. Daarnaast biedt die handvatten voor nieuwe projecten.
De studie is een overzicht van alle behoud- en herstelprojecten voor zeevogels van bijna zeventig jaar. Het gaat om 851 projecten verdeeld over 36 landen, gericht op 138 zeevogelsoorten – dat is grofweg een derde van alle zeevogelsoorten ter wereld.
Lees ook:
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
