In 2025 is wereldwijd het aantal mensen dat in de stad woont, toegenomen met zo’n 65 miljoen. Om die nieuwe bewoners te voorzien van alle gemakken, is heeft de huidige stedenbouw grote gevolgen voor de toekomst. Groene wijken vormen de duurzame bouwstenen, schrijft adviesbureau McKinsey in de nieuwe studie Building the cities of the future with green districts.
De precieze definitie van een green district of groene wijk is volgens het bureau nog niet vastomlijnd. Wat de groene wijken verbindt, is een duurzame infrastructuur voor een grote groep mensen op een klein oppervlak. Het ontwerp van de wijk en de toegepaste technologie zijn gericht op een lager energie- en watergebruik, en minder afval, eventueel in combinatie met hernieuwbare energiebronnen. De regio's zijn klein genoeg om snel te innoveren en groot genoeg om een langdurige impact te hebben.
Korte terugverdientijd
In het model van McKinsey zijn groene wijken voorzien van besparende technologiën en duurzame elementen als groengebieden, fietspaden en een goed openbaar vervoer. Hoewel de afzonderlijke eigenschappen niet altijd duurder zijn dan die in een gewone wijk, is een groene wijk als geheel wel duurder. Het verschil kan oplopen tot 10 procent. Daartegenover staat dat de operationele kosten veel lager zijn. In het slechtste geval is de terugverdientijd vijf jaar. Daarin is de milieuwinst in de vorm van lagere CO2-uitstoot en minder afval niet meegenomen.
Leefbaarheid
Volgens McKinsey is het energieverbruik in een slimme wijk tot 40 procent lager, het waterverbruik tot 65 procent lager en produceert de wijk 25 procent minder afval. De besparing op autokilometers kunnen oplopen tot 80 procent. Vooral in vesteringen in goed openbaar vervoer vermindert de verkeersdruk en de bijbehorende luchtvervuiling. De leefbaarheid in de wijk wordt verder vergroot door gemengde bouw van koop- en huurwoningen voor verschillende gezinssamenstellingen.
Het principe van de duurzame wijk is toepasbaar voor nieuwbouwprojecten en in renovatie van bestaande bouw. Het adviesbureau beschrijft de transformatie van de achterstandswijk Hammarby-Sjostad in Stockholm. Na de renovatie en herinrichting van het gebied is de wijk nu een gewilde eco-village met goed openbaar vervoer, veel lagere energiekosten en een systeem voor hergebruik van grijswater.
Struikelblok
Het belangrijkste struikelblok is volgens McKinsey de hoge voorinvestering, die kan oplopen tot enkele tientallen miljoenen dollars. Die komt veelal voor rekening van de projectontwikkelaar. Bij de verkoop van de opgeleverde woningen zijn die extra investeringskosten nauwelijks terug te verdienen. Huizenkopers kijken naar de prijs van een huis en niet naar de lagere lasten die bij een woning in een groene wijk horen.
Het bureau verwacht dat de terughoudendheid ontwikkelaars bij dit soort projecten is op te lossen met nieuwe verdienmodellen. De ontwikkelaars kunnen voor de duur van de terugverdientijd optreden als eigenaar van een opgeleverde wijk. In die periode kunnen ze de hoge investeringen terugverdienen en de woningen vervolgens met winst verkopen. Ook zouden gemeentebesturen een grotere rol kunnen spelen in de financiering van duurzame wijken.
Als die hobbels zijn opgelost is volgens McKinsey voor de ontwikkeling van groene wijken een grote toekomst weggelegd.
Bron: McKinsey | Foto: Hammarby-Sjostad, La Citta Vitta, via Flickr Creative Commons (Cropped by Duurzaambedrijfsleven)
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
