Leestijd 2 minuten

Hoe schadelijk zijn microplastics nu echt?

De hoeveelheid microplastics in het milieu neemt alleen maar toe. Daarmee intensiveert ook de veelal emotionele discussie over plastic afval. Maar wat zijn nu eigenlijk de risico’s voor mens en milieu van microplastics?

Microplastics
Credit: Adobe Stock

Ellen Besseling promoveerde bij de Wageningen University & Research op een proefschrift over microplastics en concludeert dat ‘ecologische risico’s niet onwaarschijnlijk zijn.’ Uit een eerste ecologische risicobeoordeling blijkt dat er met name in kustzones risico’s zijn als concentraties plastic blijven toenemen. Daarentegen valt de opname door organismes van chemische stoffen die aan plastic zitten vaak wel mee. 

Onderzoek naar microplastics

Microplastics zijn minuscule deeltjes plastic, die ontstaan als plastic afval fragmenteert. De deeltjes kunnen uiteindelijk de nanoschaal bereiken en giftige stoffen aan zich binden. 

Veel onderzoek naar microplastics is tot nu toe kwalitatief maar Besseling heeft in haar proefschrift ‘Micro- and nanoplastic in the aquatic environment: from rivers to whales’ kwantitatieve methodes toegepast. Met het onderzoek kunnen volgens Besseling de risico’s veel beter ingeschat worden: zowel de blootstelling als de effecten.

In het proefschrift wordt aangetoond hoe plastic deeltjes vanuit rivieren in walvissen terecht komen. Een deel van de plastic deeltjes blijft achter in de rivier, maar een ander deel wordt naar zee getransporteerd.  Met een model wordt aangetoond hoe de microplastics vanuit zee in walvissen terechtkomen.

Lees ook:

Zijn microplastics schadelijk voor de gezondheid?

De minuscule plastic deeltjes dragen ook giftige stoffen met zich mee. Zijn deze stoffen schadelijk voor mens en dier? De opname van chemische stoffen die aan plastic zitten door organismen blijkt minder voor te komen dan verwacht. “Dezelfde gifstoffen worden eigenlijk vaak al via andere routes opgenomen, bijvoorbeeld vanuit het water of voedsel”, aldus Besseling. De bijdrage vanuit plastic blijkt vaak klein te zijn.

Ook vergeleek Besseling op een systematische manier de gemeten concentraties in zeewater met de op dit moment bekende concentraties waar een effect verwacht kan worden. “Dit soort kwantitatieve analyses geven veel inzicht in de vraag waar de risico’s nu echt liggen, en waar niet”, licht Bart Koelmans, hoogleraar water- en sedimentkwaliteit aan de Wageningen University & Research, toe. “Met de nieuw ontwikkelde methodes kunnen we specifiek naar bepaalde organismen en locaties kijken.”

Lees ook: 

Bron: Wageningen University & Research | Foto: Adobe Stock

Change Inc.

schrijf je in voor de nieuwsbrief

Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!

Schrijf je nu in

Nieuws & Verhalen

Changemakers

Bedrijven

Events


Producten & Diensten


Lidmaatschap

Inloggen

Nieuwsbrief & Memberships


Over Change Inc.

Over ons

Waarom Change Inc.

Team

Partnerships & Adverteren

Werken bij Change Inc.

Pers & media

Onze partners

Contact

Start

Artikelen

Changemakers

Bedrijven

Menu