Satellieten worden voor vanalles gebruikt. Dankzij een satelliet kunnen we surfen op internet, televisie kijken, zijn er weersvoorspellingen en kunnen we gebruik maken van navigatie. Volgens het World Economic Forum (WEF) cirkelen er zo’n 6.000 satellieten ronde de aarde. Ongeveer 60 procent daarvan wordt niet meer gebruikt en is dus ruimteafval.
Als deze niet-bruikbare satellieten opnieuw de atmosfeer van de aarde binnenkomen, verbranden ze en komen er kleine deeltjes aluminiumoxide vrij. Dat zweeft vervolgens jarenlang in onze atmosfeer. Daarnaast kunnen de satellieten uiteenvallen, en komen de brokstukken op de aarde terecht. Takai Doi, astronaut en professor aan de Universiteit van Kyoto is bezorgd en zegt tegen de BBC dat hij verwacht dat deze aluminiumoxidedeeltjes uiteindelijk de omgeving van de aarde zullen beïnvloeden.
Geen schadelijke stoffen
Bij de houten satellieten van Sumitomo Forestry en de Universtiteit van Kyoto hebben wordt gehoopt dat hij verbrandt zonder dat er schadelijke stoffen in de atmosfeer terecht komen. Toch moet er nog veel onderzoek worden gedaan naar het gebruik van hout in de ruimte. Het materiaal moet immers wel bestand zijn tegen de extreme omstandigheden, zoals temperatuurschommelingen en straling.
Lees meer: Hoe ESA ruimtepuin vangt met een visnet
Experts verwachten dat het aantal satellieten in de ruimte de komende jaren zal toenemen, wat voor nóg meer ruimteafval zorgt. SpaceX, het bedrijf van Elon Musk heeft al bijna 900 satellieten de ruimte in gestuurd en heeft volgens de BBC plannen om er nog duizenden extra in te zetten. Onderzoeksbureau Euroconsult verwacht dat er ieder jaar zo’n 990 satellieten in de baan rond de aarde terecht komen.
Puin ruimen in de ruimte
Begin vorig jaar tekende The European Space Agency (ESA) een contract van 86 miljoen euro met de Zwitserse start-up ClearSpace om puin te ruimen in de ruimte. Nu het aantal satellieten snel toeneemt, wordt de kans op botsingen tussen satellieten en ruimteafval groter. “Het is essentieel om het puinniveau onder controle te houden om botsingen te voorkomen, die het puinprobleem nóg dreigender maken”, schrijft ESA-directeur-generaal Jan Wörner op de website.
Ruimteafval reist met een snelheid van 8 kilometer per seconde: dat is tien keer sneller dan een afgevuurde kogel. Een losse spijker kan in de ruimte daarom aanzienlijk veel schade aanrichten. Als de houten satelliet bij het passeren van de dampkring verbrandt, blijft er een stuk minder afval over in de ruimte waardoor de kans op botsingen kleiner is. De ontwikkelaars van de houten satelliet hopen in 2023 een eerste versie de ruimte in te sturen voor een proef.
Lees meer: Unilever gaat ontbossing tegen dankzij gps-data van satellieten
Bron: BBC | Beeld: Adobe Stock
schrijf je in voor de nieuwsbrief
Wil jij iedere ochtend rond 7 uur het laatste nieuws over duurzaamheid ontvangen? Dat kan!
Schrijf je nu in
